Уставен суд на
Република Северна Македонија
У.бр.177/2023
Скопје, 10.07.2024 година
Уставниот суд на Република Северна Македонија, во состав д-р Дарко Костадиновски, претседател на Судот и судиите Насер Ајдари, м-р Татјана Васиќ-Бозаџиева, д-р Јадранка Дабовиќ-Анастасовска, Елизабета Дуковска, д-р Осман Кадриу, Добрила Кацарска, д-р Ана Павловска-Данева и м-р Фатмир Скендер, врз основа на член 110 алинеја 4 од Уставот на Република Северна Македонија, член 28 алинеја 3, член 63 и член 71 од Деловникот на Уставниот суд на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Македонија” бр.70/1992 и „Службен весник на Република Северна Македонија” бр.202/2019, 256/2020 и 65/2021), на седницата одржана на 10.07.2024 година, донесе
Р Е Ш Е Н И Е
СЕ ОТФРЛА предлогот за решавање судир на надлежност меѓу Основниот суд Охрид и Министерството за правда, за одобрување трансфер во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија.
Образложение
I
Од Основниот суд Охрид, до Уставниот суд беше поднесен предлог за решавање на судирот на надлежности настанат меѓу Основниот суд Охрид и Министерството за правда, за постапување по барањето за трансфер.
Според наводите на подносителот на предлогот за решавање надлежност, Министерството за правда – Сектор за меѓународна правна помош, до Основниот суд Охрид доставил Допис бр.22-1859/22 од 26.07.2022 година со кој приложил писмено барање од осудениот Бојан Петрески, лице со двојно државјанство – македонско и бугарско, за трансфер во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија за доиздржување казна затвор, со молба до Судот да го извести Министерството за исходот од постапката.
Постапувајќи по Дописот бр.22-1859/22 од 26.07.2022 година, Основниот суд Охрид согласно со член 93 и член 97 став 3 од Законот за меѓународна соработка во кривична материја, прибавил изјава од осудениот Бојан Петрески од Охрид со која истиот дава согласност за трансфер во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија за доиздржување на казната затвор, а исто така, Судот обезбедил примерок од правосилната пресуда на истиот суд со која осудениот Бојан Петрески е осуден на казна затвор, сè како што е предвидено во член 93 став 1 од Законот за меѓународна соработка во кривична материја, по што сите списи ги пратил во Министерството на натамошно постапување согласно со надлежностите на Министерството предвидени во Законот за меѓународна соработка за кривична материја („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.77/2021).
Секторот за меѓународна правна помош при Министерството за правда, наместо да ја продолжи постапката по барањето за трансфер од осудениот Бојан Петрески, со Дописот бр.22-1859/22 од 16.12.2022 година ги вратил списите со укажување Судот да постапи согласно со член 97 од Законот за меѓународна соработка за кривична материја и со барање до Судот да го извести Министерството за исходот од постапката.
Понатаму, подносителот на предлогот наведува дека Основниот суд Охрид ценел дека со извршените преземања ги исцрпел сите задолженија кои се предвидени во предметниот закон во постапката по барање за трансфер на осудено лице во државата чиј државјанин е истиот, се обратил со барање до Министерството за правда да укаже на одговорните лица во Секторот за меѓународна правна помош, да постапуваат согласно со законските обврски и да донесат соодветна одлука по однос на барањето од осудениот Бојан Петрески за трансфер во казнено-поправна установа во Република Бугарија.
Со Допис од министерот за правда, бр.22-2893/23 од 17.03.2023 година, Основниот суд Охрид бил известен дека е надлежен да цени со решение за тоа дали осудениот има или нема право да поднесе барање за трансфер во Република Бугарија како и дека е належен со решение да одлучи дали осудениот можел или не можел да се трансферира во Република Бугарија.
Имајќи го предвид гореизнесеното,подносителот на предлогот наведува дека неспорно се работи за судир на надлежност помеѓу Основниот суд Охрид, како носител на законодавната власт и Министерството за правда на Република Северна Македонија, како носител на извршната власт, поради што предлага Уставниот суд да донесе одлука по однос на надлежност за постапување по барањето за трансфер, согласно со член 110 алинеја 4 од Уставот на Република Северна Македонија.
II
Судот во текот на претходната постапка утврди дека на 01.07.2022 година Бојан Петрески од Охрид со Пресудата К-123/16 од 28.02.2017 година на Основен суд Охрид, со Пресудата Кж-281/17 од 25.05.2017 година на Апелационен суд Битола, осуден на казна доживотен затвор, сега на издржување на казна затвор во КПУ- Идризово, преку Управата на КПУ-Идризово поднел молба бр.09-7265/1 од 01.07.2022 година до Секторот за меѓународна правна помош при Министерството за правда на Република Северна Македонија, со кое се бара да му се одобри трансфер во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија за доиздржување на казната затвор.
Министерството за правда – Сектор за меѓународна правна помош, до Основниот суд Охрид доставил допис бр.22-1859/22 од 26.07.2022 година со кој приложил писмено барање од осудениот Бојан Петрески, лице со двојно државјанство – македонско и бугарско, за трансфер во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија за доиздржување на казната затвор, со молба до Судот да го извести Министерството за исходот од постапката.
Постапувајќи по Дописот бр.22-1859/22 од 26.07.2022 година, Основниот суд Охрид, согласно со член 93 и член 97 став 3 од Законот за меѓународна соработка во кривична материја, прибавил изјава од осудениот Бојан Петрески од Охрид со која истиот дава согласност за трансфер во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија за доиздржување на казната затвор, а исто така, Судот обезбедил примерок од правосилната пресуда на истиот суд со која осудениот Бојан Петрески е осуден на казна затвор, сè како што е предвидено во член 93 став 1 од Законот за меѓународна соработка во кривична материја, по што сите списи ги пратил во Министерството на натамошно постапување согласно надлежностите на Министерството предвидени во Законот за меѓународна соработка за кривична материја („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.77/2021).
Секторот за меѓународна правна помош при Министерството за правда, со Дописот бр.22-1859/22 од 16.12.2022 година ги вратил списите со укажување Основниот суд да постапи согласно со член 97 од Законот за меѓународна соработка за кривична материја и со барање до Судот да го извести Министерството за исходот од постапката.
Основниот суд Охрид ценел дека со извршените преземања ги исцрпел сите задолженија кои се предвидени во предметниот закон во постапката по барање за трансфер на осудено лице во државата чиј државјанин е истиот, се обратил со барање до Министерството за правда да укаже на одговорните лица во Секторот за меѓународна правна помош, да постапуваат согласно законските обврски и да донесат соодветна одлука по однос на барањето од осудениот Бојан Петрески за трансфер во казнено-поправна установа во Република Бугарија.
Со Дописот од Министерот за правда бр.22-2893/23 од 17.03.2023 година, Основниот суд Охрид бил известен дека е надлежен да цени со решение за тоа дали осудениот има или нема право да поднесе барање за трансфер во Република Бугарија како и дека Судот е надлежен со решение да одлучи дали осудениот можел или не можел да се трансферира во Република Бугарија.
Постапувајќи по Дописот од министерот за правда бр.22-2893/23 од 17.03.2023 година, Основниот суд Охрид на 24.01.2024 година со Решението Куикп-3/18 се огласил за стварно ненадлежен за одлучување по барањето од осудениот Бојан Петрески за трансфер од КПУ Идризово-Скопје, каде што издржува казна затвор, во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија за доиздржување на казната затвор.
Во правната поука било предвидено дека Министерството за правда на Република Северна Македонија има право на жалба во рок од 8 дена од денот на приемот преку овој суд до Апелациониот Суд Битола. Решението станало правосилно на ден 12.03.2024 година.
Од страна на Секторот за меѓународна правна помош при Министерството за правда на Република Северна Македонија со писмо бр.22-422/2024 од 09.05.2024 бевме известени дека од страна на Министерството за правда не е донесено решение за прифаќање или одбивање надлежност.
III
Според член 110 алинеја 4 од Уставот, Уставниот суд решава за судир на надлежност меѓу носителите на законодавната, извршната и судската власт.
Согласно со член 28 алинеја 3 од Деловникот на Уставниот суд на Република Северна Македонија, Уставниот суд ќе ја отфрли иницијативата ако постојат други процесни пречки за одлучување.
Со член 62 од Деловникот на Уставниот суд се предвидува дека предлог за решавање на судир на надлежност меѓу носителите на законодавната, извршната и судската власт и меѓу органите на Републиката и единиците на локалната самоуправа може да поднесе секој од органите меѓу кои настанал судир. Предлог може да поднесе и секој што поради прифаќањето или одбивањето на надлежноста на одделни органи не може да оствари свое право.
Според член 63 став 2 од Деловникот, субјектите од член 62 на овој деловник, кои поради прифаќање или одбивање надлежност не можат да остварат свое право, предлогот за решавање на судир на надлежност може да го поднесат откако и двата органи ќе ја прифатат или одбијат надлежноста со конечен или правосилен акт.
Во член 64 од Деловникот е предвидено дека предлогот за решавање судир на надлежност содржи предмет на спорот поради кој и настанал судирот, органите меѓу кои настанал судир и означување на конечните односно правосилни акти со кои органите ја прифаќаат или одбиваат надлежноста да одлучуваат по ист предмет.
Според член 65, пак, од Деловникот со одлука со која решава за судирот на надлежност, Уставниот суд го определува надлежниот орган за одлучување по предметот.
Тргнувајќи од наведените уставни и деловнички одредби произлегува дека за да постои судир на надлежност потребно е да постојат два правосилни или конечни акти со кои два органи се прогласуваат за надлежни или ненадлежни.
Во конкретниот случај, по Дописот од министерот за правда бр.22-2893/23 од 17.03.2023 година, Основниот суд Охрид на 24.01.2024 година со Решението Куикп-3/18 се огласил за стварно ненадлежен за одлучување по барањето од осудениот Бојан Петрески за трансфер од КПУ Идризово-Скопје, каде што издржува казна затвор, во соодветна казнено-поправна установа во Република Бугарија за доиздржување на казната затвор, а од друга страна, Секторот за меѓународна правна помош при Министерството за правда на Република Северна Македонија со писмо бр.22-422/2024 од 09.05.2024 нè извести дека од страна на Министерството за правда не е донесено решение за прифаќање или одбивање надлежност.
Со оглед на фактот дека постојат процесни пречки за да може Судот да се впушти во разрешување на прашањето кој орган има надлежност да постапува по горенаведеното барање, Судот оцени дека се исполнети условите од член 28 алинеја 3 од Деловникот на Уставниот суд за отфрлање на предлогот.
IV
Врз основа на наведеното, Судот одлучи како во диспозитивот на ова решение.
ПРЕТСЕДАТЕЛ
на Уставниот суд на Република Северна Македонија,
д-р Дарко Костадиновски.
* * *
Gjykata Kushtetuese e
Republikës së Maqedonisë së Veriut
U.nr.177/2023
Shkup, 10.07.2024
Gjykata Kushtetuese e Republikës së Maqedonisë së Veriut, në përbërje të dr. Darko Kostadinovski, kryetar i Gjykatës dhe gjykatësve Naser Ajdari, mr. Tatjana Vasiq – Bozaxhieva, dr. Jadranka Daboviq – Anastasovska, Elizabeta Dukovska, dr. Osman Kadriu, Dobrilla Kacarska, dr. Ana Pavllovska – Daneva dhe mr. Fatmir Skender, në bazë të nenit 110 alinesë 4 të Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut, nenit 28 alinesë 3, nenit 63 dhe nenit 71 të Rregullores së Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” nr. 70/1992 dhe “Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr.202/2019, 256/2020 dhe 65/2021), në seancën e mbajtur më 10 korrik 2024, miratoi
A K T V E N D I M
HIDHET POSHTË propozimi për zgjidhjen e përplasjes së kompetencave midis Gjykatës Themelore Ohër dhe Ministrisë së Drejtësisë, për miratimin e transferimit në institucion përkatës ndëshkues-korrektues në Republikën e Bullgarisë.
Arsyetim
I
Nga Gjykata Themelore e Ohrit, Gjykatës Kushtetuese i është dorëzuar propozim për zgjidhjen e konfliktit të kompetencave që ka lindur në mes të Gjykatës Themelore të Ohrit dhe Ministrisë së Drejtësisë, për procedimin mbi kërkesën për transferim.
Sipas pretendimeve të parashtruesit të propozimit për zgjidhjen e kompetencës, Ministria e Drejtësisë – Departamenti për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare, në Gjykatën Themelore të Ohrit, e ka dorëzuar Shkresën nr. 22-1859/22 të datës 26.07.2022, me të cilën ia ka bashkangjitur kërkesën me shkrim të të dënuarit Bojan Petreski, person me shtetësi të dyfishtë – maqedonase dhe bullgare për transferim në institucionin ndëshkues-korrektues në Republikën e Bullgarisë për vuajtjen e pjesës së mbetur të dënimit me burg, me kërkesë për Gjykatën që ta informojë Ministrinë për rezultatin e procedurës.
Duke vepruar në bazë të Shkresës nr. 22-1859/22 të datës 26.07.2022, Gjykata Themelore e Ohrit, në pajtim me nenin 93 dhe nenin 97 paragrafin 3 të Ligjit për Bashkëpunim Ndërkombëtar në çështjet penale, ka marrë deklaratë nga i dënuari Bojan Petreski nga Ohri, me të cilën i njëjti jep pëlqim për transfer në institucionin përkatës ndëshkues-korrektues në Republikën e Bullgarisë për vuajtjen e dënimit me burg, ndërsa gjithashtu, Gjykata e siguroi edhe një kopje të aktgjykimit të formës së prerë të së njëjtës gjykatë me të cilin i dënuari Bojan Petreski është dënuar me burgim, të gjitha siç parashihet në nenin 93 paragrafin 1 të Ligjit për bashkëpunim ndërkombëtar në çështjet penale, pas së cilës të gjitha dosjet ia ka dërguar Ministrisë për veprime të mëtutjeshme në përputhje me kompetencat e Ministrisë të parapara me Ligjin për Bashkëpunim Ndërkombëtar të Republikës së Maqedonisë në (“Gazetën Zyrtare të Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr.77/2021).
Departamenti për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare në Ministrinë e Drejtësisë, në vend që të vazhdojë procedurën pas kërkesës për transferim nga i dënuari Bojan Petreski, me shkresën nr. 22-1859/22 të datës 16.12.2022, i ka kthyer shkresat me indikacion që Gjykata duhet të veprojë në përputhje me nenin 97 të Ligjit për Bashkëpunim Ndërkombëtar dhe me kërkesë që Gjykata ta njoftojë Ministrinë për rezultatin e procedurës.
Më tej, parashtruesi i kërkesës thekson se Gjykata Themelore e Ohrit ka konsideruar se me ekzekutimet i kishte shteruar të gjitha detyrimet e parashikuara në ligjin në fjalë në procedurën e transferimit të personit të dënuar në shtetin e të cilit është shtetas, ai iu drejtua Ministrisë së Drejtësisë për t’iu treguar personave përgjegjës në Departamentin për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare, për të marrë vendimin e duhur ligjor në përputhje me detyrimin ligjor lidhur me kërkesën e të dënuarit Bojan Petreski për transferim në institucionin ndëshkues-korrektues në Republikën e Bullgarisë.
Me një shkresë të ministrit të Drejtësisë nr. 22-2893/23 të datës 17.03.2023, Gjykata Themelore e Ohrit është njoftuar se është kompetente që me aktvendim të vlerësojë nëse personi i dënuar ka apo nuk ka të drejtë të paraqesë kërkesë për transferim në Republikën e Bullgarisë, si dhe se është i detyruar me vendim që të vendos nëse personi i dënuar ka mundur apo nuk ka mundur të transferohet në Republikën e Bullgarisë.
Duke e pasur parasysh sa më sipër, parashtruesi i propozimit thekson se në mënyrë të pakontestueshme bëhet fjalë për konflikt kompetencash ndërmjet Gjykatës Themelore të Ohrit, si bartëse e pushtetit legjislativ dhe Ministrisë së Drejtësisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut, si bartëse e pushtetit ekzekutiv, prandaj i propozon Gjykatës Kushtetuese që të marrë vendim lidhur me kompetencën për të vepruar në përputhje me kërkesën për transferim sipas nenit 110 alinesë 4 të Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut.
II
Gjykata në procedurën paraprake ka konstatuar se më 01.07.2022, Bojan Petreski nga Ohri me Aktgjykimin K-123/16 të datës 28.02.2017 të Gjykatës Themelore Ohër është dënuar me burgim të përjetshëm, me Aktgjykimin Kzh-281/17 të datës 25.05.2017 të Gjykatës së Apelit Manastir, i dënuar me burgim të përjetshëm, në vuajtje të dënimit në INK-Idrizovë, përmes Drejtorisë së INK-Idrizovë, ka dorëzuar lutje nr. 09-7265/1 të 01.07.2022 në Departamentin për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare në Ministrinë e Drejtësisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut, me të cilën kërkohet të miratohet transferimi i tij në institucionin përkatës ndëshkues-korrektues të Republikës së Bullgarisë për vuajtjen pjesës tjetër të dënimit me burg.
Ministria e Drejtësisë – Departamenti për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare, e ka dorëzuar shkresën nr. 22-1859/22 të datës 26.07.2022 në Gjykatën Themelore të Ohrit, me të cilën ia ka bashkangjitur kërkesën me shkrim të dënuarit Bojan Petreski, person me shtetësi të dyfishtë – maqedonase dhe bullgare, për transferim në institucionin ndëshkues-korrektues përkatës në Republikën e Bullgarisë, për vuajtjen e dënimit me burg, me lutje për Gjykatën që ta njoftojë Ministrinë për rezultatin e procedurës.
Duke vepruar në bazë të Shkresës nr. 22-1859/22 të datës 26.07.2022, Gjykata Themelore e Ohrit, në pajtim me nenin 93 dhe nenin 97 paragrafi 3 të Ligjit për Bashkëpunim Ndërkombëtar në çështjet penale, nga i dënuari Bojan Petreski nga Bullgaria mori deklaratë, me të cilën i njëjti jep pëlqim për transferim në institucionin përkatës ndëshkues-korrektues në Republikën e Bullgarisë për vuajtjen e dënimit me burg, ndërsa gjithashtu, Gjykata siguroi edhe një kopje nga aktgjykimi i formës së prerë i të njëjtës gjykatë me të cilin i dënuari Bojan Petreski është dënuar me burgim, siç parashihet në nenin 93 paragrafi 1 i Ligjit për Bashkëpunim Ndërkombëtar në çështjet penale, pas së cilës të gjitha shkresat ia ka dërguar Ministrisë për veprime të mëtutjeshme në përputhje me kompetencat e Ministrisë të parapara me Ligjin për Bashkëpunim Ndërkombëtar për Çështjet Penale (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 77/2021).
Departamenti për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare në Ministrinë e Drejtësisë, me Shkresën nr. 22-1859/22 të datës 16.12.2022, i ka kthyer dosjet me udhëzim se Gjykata Themelore duhet të veprojë në pajtim me nenin 97 të Ligjit për Bashkëpunim Ndërkombëtar në Çështjet Penale dhe me kërkesë për Gjykatën që ta informojë Ministrinë për rezultatin e procedurës.
Gjykata Themelore e Ohrit vlerësoi se me veprimet e ndërmarra i kishte kaluar të gjitha detyrimet e parashikuara në ligjin përkatës në procedurën për kërkesën për transferimin e personit të dënuar në shtetin shtetas i së cilit është dhe kërkoi nga Ministria e Drejtësisë që të udhëzojë personat përgjegjës në Departamentin për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare që të veprojnë në përputhje me detyrimet ligjore dhe ta miratojnë vendimin përkatës lidhur me të dënuarin Bojan Petreski për transferim në institucionin ndëshkues-korrektues në Republikën e Bullgarisë.
Me shkresën e Ministrit të Drejtësisë nr. 22-2893/23 të datës 17.03.2023, Gjykata Themelore e Ohrit është njoftuar se është kompetente që me vendim të vlerësojë nëse personi i dënuar kishte apo nuk kishte të drejtë të paraqiste kërkesë për transferim në Republikën e Bullgarisë si dhe se Gjykata ishte kompetente të vendoste me vendim nëse personi i dënuar mund të transferohej në Republikën e Bullgarisë apo jo.
Duke vepruar sipas shkresës së ministrit të Drejtësisë nr. 22-2893/23 të datës 17.03.2023, Gjykata Themelore e Ohrit më datë 24.01.2024, me Aktvendimin Kuikp-3/18, është shpallur jokompetente për të vendosur për kërkesën e të dënuarit Bojan Petreski, për transferim nga INK Idrizovë – Shkup ku është duke e vuajtur dënimin me burg, në një institucion ndëshkues-korrektues përkatës në Republikën e Bullgarisë për të vuajtur pjesën e mbetur të dënimit me burgim.
Në opinionin ligjor parashihet që Ministria e Drejtësisë e Republikës së Maqedonisë së Veriut ka të drejtë ankese në afat prej 8 ditësh nga dita e pranimit përmes kësaj gjykate në Gjykatën e Apelit Manastir. Vendimi u bë ligjërisht i detyrueshëm më 12 mars 2024.
Nga Departamenti për Ndihmë Juridike Ndërkombëtare në kuadër të Ministrisë së Drejtësisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut me letrën nr. 22-422/2024 të datës 09.05.2024 u njoftuam se nga Ministria e Drejtësisë nuk është miratuar aktvendim për pranimin apo refuzimin e kompetencës.
III
Sipas nenit 110 alineja 4 e Kushtetutës, Gjykata Kushtetuese vendos për konfliktet e kompetencave ndërmjet bartësve të pushtetit legjislativ, ekzekutiv dhe gjyqësor.
Në pajtim me nenin 28 alineja 3 e Rregullores së Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut, Gjykata Kushtetuese do ta refuzojë iniciativën nëse ka pengesa të tjera procedurale për vendimmarrje.
Neni 62 i Rregullores së Gjykatës Kushtetuese parashikon se propozim për zgjidhjen e konfliktit të kompetencave ndërmjet titullarëve të pushtetit legjislativ, ekzekutiv dhe gjyqësor dhe ndërmjet organeve të Republikës dhe njësive të vetëqeverisjes lokale mund të bëhet nga çdo organ, ndërmjet të cilit ka lindur konflikti. Propozim mund të bëjë edhe kushdo që, për shkak të pranimit ose refuzimit të kompetencës së organeve të caktuara, nuk mund ta ushtrojë të drejtën e tij.
Sipas nenit 63, paragrafi 2 i Rregullores, subjektet e referuara në nenin 62 të kësaj Rregulloreje, të cilat për shkak të pranimit ose refuzimit të juridiksionit nuk mund të ushtrojnë të drejtën e tyre, mund të paraqesin propozim për zgjidhjen e konfliktit të juridiksionit pasi të dy organet ta kenë pranuar ose refuzuar juridiksionin me akt të formës së prerë ose ligjërisht detyrues.
Në nenin 64 të Rregullores parashihet se propozimi për zgjidhjen e konfliktit të kompetencave e përmban objektin e kontestit nga i cili ka lindur konflikti, organet ndërmjet të cilave ka lindur konflikti dhe një tregues i akteve përfundimtare ose ligjërisht të detyrueshme me të cilat organet e pranojnë ose refuzojnë kompetencën për të vendosur për të njëjtën çështje.
Sipas nenit 65 të Rregullores, Gjykata Kushtetuese me vendim që vendos për konfliktin e kompetencave, e përcakton organin kompetent për të vendosur për çështjen.
Nga dispozitat e sipërpërmendura kushtetuese dhe procedurale, rezulton se për të ekzistuar një konflikt i kompetencave, duhet të ekzistojnë dy akte ligjërisht të detyrueshme ose të formës së prerë që shpallin dy organe kompetente ose jokompetente.
Në rastin konkret, pas Shkresës së ministrit të Drejtësisë nr. 22-2893/23 të datës 17.03.2023, Gjykata Themelore Ohër më 24.01.2024 me Aktvendimin Kuikp-3/18 u deklarua realisht jokompetent për të vendosur për kërkesën e të dënuarit Bojan Petreski për transferim nga INK Idrizovë-Shkup, ku është duke e vuajtur dënimin me burg, në një institucion përkatës ndëshkues-korrektues në Republikën e Bullgarisë për të vuajtur pjesën e mbetur të dënimit me burg, ndërsa nga ana tjetër, Sektori për ndihmë juridike ndërkombëtare pranë Ministrisë së Drejtësisë të Republikës së Maqedonisë së Veriut me letrën nr.22-422/2024 të datës 09.05.2024, na informon se Ministria e Drejtësisë nuk ka miratuar vendim për pranimin apo refuzimin e kompetencës.
Duke qenë se ekzistojnë pengesa procedurale që Gjykata të mund të zgjidhë çështjen se cili organ ka kompetencë të veprojë për kërkesën e lartpërmendur, Gjykata vlerësoi se janë plotësuar kushtet e nenit 28 alinesë 3 të Rregullores së Gjykatës Kushtetuese për ta hedhur poshtë propozimin.
IV
Në bazë të lartpërmendurës Gjykata, vendosi si në dispozitivin e këtij aktvendimi.
KRYETAR
i Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut,
dr. Darko Kostadinovski