У.бр.73/2003

Уставниот суд на Република Македонија, врз основа на член 110 од Уставот на Република Македонија, член 28 алинеја 1 и 2 и член 71 од Деловникот на Уставниот суд на Република Македонија (“Службен весник на Република Македонија” бр.70/1992), на седницата одржана на 9 март 2005 година, донесе

Р Е Ш Е Н И Е

1. СЕ ОТФРЛА иницијативата за поведување постапка за оценување на законитоста на Одлуката за донесување на Детален урбанистички план за дел од МЗ III-та МУБ (УЕ 18, 19) и дел од МЗ Бајрам Шабани (дел од УЕ 11) во град Куманово бр.02-12296 донесена од Собранието на општина Куманово на 7 декември 1990 година (“Службен гласник на општина Куманово” бр.9/1990).

2. Душко Ристовски и група граѓани од Куманово на Уставниот суд на Република Македонија му поднесоа иницијатива за поведување постапка за оценување на законитоста на одлуката означена во точката 1 од ова решение.

Според наводите во иницијативата оспорената одлука не била во согласност со Законот за системот на просторното и урбанистичкото планирање, затоа што пред изработка на планот за овој простор не била извршена инвентаризација на лице место, не била извршена анкета меѓу жителите на улицата “Ангел Мицковски – Дуцо”; еден од проектантите кој бил изработувач на планот, а живеел на истата улица ја злоупотребил својата положба и извршил одземање на просторот кој бил предвиден за улица и го припоил кон сопствениот двор и не е извршена ревизија на планот согласно член 20 од Законот.

Оттаму, подносителите на иницијативата сметаат дека со самото донесување на Законот и неизвршување на ревизија донесената одлука е ништовна и по неа не може да се врши реализација на донесен детален урбанистички план.

Подносителите на иницијативата, исто така, сметаат дека оспорената одлука не била во согласност и со член 36 од Правилникот за стандарди и нормативи за планирање на просторот (“Службен весник на Република Македонија” бр.2/2002).

Со оглед на наведеното, подносителите на иницијативата сметаат дека Судот треба да издаде времена мерка за запирање на реализација на Деталниот урбанистички план на Ул. “Ангел Мицковски – Дуцо” III МУБ и да не дозволи никакво проширување на дворни места за сметка на уличен простор.

3. Судот на седницата утврди дека во член 1 од оспорената одлука е предвидено дека се донесува Детален урбанистички план за дел од МЗ III МУБ (УЕ 18, 19) и дел од МЗ “Бајрам Шабани” (дел од УЕ 11) во град Куманово.

Во член 2 од одлуката е предвидено дека планот содржи: наменски план, катен план – хоризонтална проекција (парцелација, катност, максимални проценти на изграденост на парцели; сообраќајно решение со план на хоризонтална и вертикална сигнализација на уличната мрежа, хортикулурен план, одредби за примена на планот, техничко образложение на планот, детален нивелмански план на уличната мрежа со вклопување на белези, елаборат за заштита, документација на планот (извод од Основниот урбанистички план, ажуриран геодетски ситуационен план) инвентаризација на опфатот, како и информација на Нацрт-Деталниот урбанистички план.

Во член 3 од Одлуката е предвидено кој го потпишува планот и дека тој се чува во Секретаријатот за урбанизам, комунално станбени работи и заштита на човековата околина при Собранието на општина Куманово.

Во член 4 од Одлуката е регулирано прашањето на нејзиното влегување во сила и објавувањето.

4. Во натамошната постапка Судот утврди дека со Решение У.бр.191/1991 од 29 јануари 1992 година Уставниот суд на Република Македонија не повел постапка за оценување на законитоста на Деталниот урбанистички план за дел од III-та МУБ (УЕ 18 и 19) и дел од Месната заедница “Бајрам Шабани” (дел од УЕ 11) во град Куманово, донесен од Собранието на општина Куманово на 7 декември 1990 година.

Во врска со оспорениот Детален урбанистички план Судот утврдил дека нацртот на Деталниот урбанистички план бил ставен на јавен увид и по него била одржана јавна расправа на која граѓаните дале забелешки.

5. Според член 28 алинеја 1 и 2 од Деловникот на Уставниот суд на Република Македонија, Судот ќе ја отфрли иницијативата ако не е надлежен да одлучува за барањето и ако за истата работа веќе одлучувал, а нема основи за поинакво одлучување.

Со оглед на тоа што во конкретниов случај Уставниот суд ја оценувал оспорената одлука за донесување на детален урбанистички план во однос на тоа дали нацрт планот бил ставен на јавен увид и по него била одржана јавна расправа што е еден од наводите и во оваа иницијатива, а притоа не наоѓа основ за поинакво одлучување, одлучи како во точката 1 од ова решение.

6. Што се однесува до наводите во иницијативата дека еден од проектантите при проектирање на планот ја злоупотребил својата положба и извршил припојување на дел од улицата кон своето дворно место; пред изработка на планот не е извршена инвентаризација на лице место; планот по истекот на 5 години не е ревидиран и дека при неговото донесување не биле почитувани стандардите и нормативите за планирање на просторот, Судот утврди дека тоа се прашања за кои Уставниот суд на Република Македонија не е надлежен да одлучува, поради што оцени дека и по однос на овој дел од наводите истата треба да се отфрли.

7. Врз основа на изнесеното, Судот одлучи како во точката 1 од ова решение.

8. Ова решение Судот го донесе во состав од претседателот на Судот Лилјана Ингилизова-Ристова и судиите д-р Трендафил Ивановски, Махмут Јусуфи, Мирјана Лазарова Трајковска, Вера Маркова, Бранко Наумоски, д-р Бајрам Положани, Игор Спировски и д-р Зоран Сулејманов.

У.бр.73/2003
9 март 2005 година
С к о п ј е

ПРЕТСЕДАТЕЛ
на Уставниот суд на Република
Македонија
Лилјана Ингилизова-Ристова