У.бр.134/2024 – Уставен суд на Република Северна Македонија

Уставен суд на
Република Северна Македонија
У.бр.134/2024
Скопје, 12.09.2024 година

Уставниот суд на Република Северна Македонија, во состав д-р Дарко Костадиновски, претседател на Судот и судиите Насер Ајдари, м-р Татјана Васиќ-Бозаџиева, д-р Јадранка Дабовиќ-Анастасовска, Елизабета Дуковска, Добрила Кацарска и д-р Ана Павловска-Данева, врз основа на член 110 од Уставот на Република Северна Македонија и член 73 од Актот на Уставниот суд на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Северна Македонија” бр.115/2024), на седницата одржана на 12 септември 2024 година, донесе

Р Е Ш Е Н И Е

НЕ СЕ ПОВЕДУВА постапка за оценување на уставноста и законитоста на член 25-б ставови 4, 6, 7, 9 и 10, и Прилогот број 5 и Прилогот број 6 од Правилникот за изменување и дополнување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.273/2023).

Образложение
I

Комората на трговци поединци овластени геодети и трговски друштва за геодетски работи на Република Северна Македонија, преку полномошникот, адвокат Бобан Богдановски од Скопје, до Уставниот суд на Република Северна Македонија поднесе иницијатива за поведување постапка за оценување на уставноста и законитоста на член 25-б ставови 4, 6, 7, 9 и 10, и Прилогот број 5 и Прилогот број 6 од Правилникот за изменување и дополнување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.273/2023).

Одредбите од член 25-б од Правилникот за изменување и дополнување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи и прилозите кон истиот се оспоруваат од аспект на членовите 85, 86, 87, 88 и 89 од Законот за административни службеници, член 118 став 5 и член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности, но, исто така, и од аспект на член 8 став 1 алинеја 3, член 32 ставови 3 и 5 и член 51 став 1 од Уставот на Република Северна Македонија.

Цитирајќи го член 128 од Законот за катастар на недвижности со кој се уредени овластувањата на Комората на трговци поединци овластени геодети и трговски друштва за геодетски работи (во натамошниот текст се користи: Комората), подносителот изнесува свое тврдење дека оспорената одредба од член 25-б став 4 од Правилникот со која на членовите на Комисијата, формирана од страна на директорот на Агенцијата за катастар на недвижности (во натамошниот текст се користи: Агенцијата), за вршење на одземените или ограничени јавни овластувања на Комората согласно со член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности, им се признава право на паричен надомест за учество во работата на Комисијата, е спротивна на член 32 ставови 3 и 5 од Уставот на Република Северна Македонија, а исто така, спротивна и на членовите 85, 86, 87, 88 и 89 од Законот за административни службеници.

Во продолжение, подносителот ја цитира уставната норма од член 32 став 5 и изнесува заклучок дека вработените имаат право на надоместок за нивната работа што го остваруваат во согласност со закон и колективен договор, односно правото на надоместок не може да се стекне врз основа на подзаконски акт. Но, исто така, ги цитира и членовите 85, 86, 87, 88 и 89 од Законот за административни службеници и укажува на тоа дека овој закон не предвидува дека на определени вработени може да им се исплаќа дополнителен надоместок поради учество во комисии формирани од страна на институцијата во која се вработени. Правото на исплата на плата и надоместоци на плата на административните службеници се регулира исклучиво со закон и со колективен договор. Според подносителот, вршењето на надлежноста на директорот на Агенцијата во случај на одземени јавни овластувања на Комората и притоа доверување на определени работни задачи на вработените во Агенцијата не претставува нивен дополнителен работен ангажман, туку извршување на работни обврски во рамки на нивниот заснован работен однос во Агенцијата. Оттука, и неговиот заклучок дека на вработените во Агенцијата (членови во Комисијата) не може да им се исплаќа дополнителен надоместок на плата врз основа на одлука на директорот на Агенцијата и подзаконски акт (предметниот правилник) со кој што, спротивно на закон, му се доверува надлежност на директорот да донесува решенија за исплата на предвидениот надомест.

Во однос на оспорената одредба од член 25-б став 6 од Правилникот со која се уредува правото на Агенцијата да наплаќа надоместок за издадените лиценци и решенија, во иницијативата се наведува дека е спротивна на член 8 став 1 алинеја 3 и член 51 став 1 од Уставот, како и член 118 став 5 од Законот за катастар на недвижности. Цитирајќи ја одредбата од член 118 став 5 од Законот за катастар на недвижности согласно која „за стекнување со лиценца за вршење на геодетски работи се плаќа надоместок на Комората“, како и член 118 став 6 од истиот закон во кој е уредено дека „висината на надоместокот за издавање лиценца за вршење на геодетски работи ја пропишува Управниот одбор на Комората“, подносителот изнесува констатација дека „ако вршите определено овластување во име на друго лице, тогаш правото кое што настанало со извршување на работата му припаѓа на лицето во чие име е извршена работата“. Во конкретниот случај, според него, со оглед дека Агенцијата ги врши јавните овластувања во име на Комората, надоместокот за издавање на лиценци ѝ припаѓа на Комората, односно Законот за катастар на недвижности не предвидува дека во случајот од член 128 став 6, Агенцијата има право да наплаќа надоместок во периодот додека ги врши пренесените јавни овластувања.

Според подносителот, со оспорената одредба од член 25-б став 7 од Правилникот се пропишува нова надлежност на директорот на Агенцијата – да ја утврдува висината на надоместокот за издадените лиценци и решенија, што пак, е спротивно на член 8 став 1 алинеја 3 и член 51 став 1 од Уставот, а исто така, спротивно и на член 118 став 5 од Законот за катастар на недвижности.

Во контекст на ова, подносителот укажува дека надлежностите на директорот на Агенцијата се утврдени во член 15 од Законот за катастар на недвижности, при што во однос на надлежностите за утврдување на висината на надоместоците кои што ги наплаќа Агенцијата, се предвидува дека директорот предлага тарифници утврдени со истиот закон, кои ги донесува Управниот одбор на Агенцијата. Во продолжение, цитирајќи ја одредбата од член 37 од Законот за катастар на недвижности, подносителот заклучува дека овој закон предвидува дека Агенцијата донесува само тарифник со кој се утврдува висината на надоместокот за користење и увид на податоците од ГКИС, односно Законот не предвидува право на директорот, ниту на Управниот одбор да пропишува надоместок за други работи. Оттука, со оспорената одредба од член 25-б став 7 од Правилникот, се предвидува нова надлежност на директорот којашто не е предвидена со закон. Воедно, се нагласува и дека согласно одредбите од истиот закон, Управниот одбор на Комората има исклучиво право да ја утврди висината на надоместокот за издавање лиценци.

Во продолжение на иницијативата се наведува и дека оспорените одредби од член 25-б ставови 9 и 10 од Правилникот со кои се уредува формата и содржината на образецот за лиценцата и решението, кои се дадени во прилозите број 5 и 6 на Правилникот, се спротивни на член 8 став 1 алинеја 3 и член 51 став 1 од Уставот, а исто така, спротивни и на член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности. Наведеното, подносителот го образложува со свое толкување дека на овој начин, повторно, се пропишува нова надлежност на директорот на Агенцијата за издавање лиценци и решенија во времетраење најмногу до една година. Тој наведува дека од содржината на образецот број 5 и образецот број 6 не произлегува дека лиценцата, односно решението ги издава Агенцијата во име на Комората. Наместо тоа, во отсуство на вакво прецизирање, произлегува заклучок дека како Агенцијата, така и Комората се надлежни за издавање за лиценци и решенија, односно станува збор за т.н.дуална надлежност за вршење на овие работи, што е спротивно на Законот за катастар на недвижности.

Подносителот, исто така, забележува дека оспорените обрасци дадени во прилозите број 5 и 6 на Правилникот, како овластено лице во име на Агенцијата ги потпишува директорот д-р Борис Тунџев. Неразбирливо, според него, е како на образец може да стои името и презимето на определено лице, имајќи предвид дека станува збор за носител на функција која е променлива. Оттука, со ваквото уредување во оспорените одредби и обрасците постапено е спротивно на начелото на законитост со пречекорување на надлежностите на директорот на Агенцијата.

Со оглед на наведеното, подносителот бара Судот да поведе постапка за оценување на уставноста и законитоста на оспорените одредби и Прилогот број 5 и Прилогот број 6 од предметниот правилник. Воедно, согласно член 27 од Деловникот на Уставниот суд, се бара Судот да донесе решение за запирање на извршувањето на поединечни акти или дејствија што се преземени врз основа на оспорените одредби и прилози, а согласно член 29 од Деловникот, Судот да закаже и подготвителна седница.

На седницата Судот утврди дека со Правилникот за изменување и дополнување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.273/2023), донесен од страна на Управниот одбор на Агенцијата за катастар на недвижности, меѓу останатото, се додава нов член – 25-б со кој е уредено вршењето на јавните овластувања на Агенцијата во име на Комората.

Судот утврди дека во член 25-б став 4 од Правилникот е определено дека Комисијата од ставот (3) на овој член има право на надоместок во висина утврдена со решение од директорот на Агенцијата.

Согласно со член 25-б став 6 од Правилникот, надоместокот за издавање на лиценца/решение од член 14 на овој правилник се плаќа на Агенцијата. А, согласно со ставот 7 од истиот член од Правилникот, висината на надоместокот од став (6) на овој член се утврдува во зависност од направените трошоци потребни за вршење на увид во исполнетоста на условите потребни за вршење на геодетските работи, а ја пропишува директорот на Агенцијата.

Судот, исто така, утврди дека според ставовите 9 и 10 од истиот член од Првилникот, формата и содржината на лиценцата од став (1) на овој член е дадена во прилог број 5 кој е составен дел на овој правилник, како и формата и содржината на решението од став (1) на овој член е дадена во прилог број 6 кој е составен на овој правилник.

III

Владеењето на правото е темелна вредност на уставниот поредок на Република Северна Македонија, согласно со член 8 став 1 алинеја 3 од Уставот.

Секој вработен има право на соодветна заработувачка, согласно со член 32 став 3 од Уставот, а согласно со ставот 5 на овој член од Уставот, остварувањето на правата на вработените и нивната положба се уредуваат со закон и со колективни договори.

Во Република Северна Македонија законите мораат да бидат во согласност со Уставот, а сите други прописи со Уставот и со закон, согласно со уредувањето содржано во член 51 став 1 од Уставот.

Уставниот суд, според член 110 алинеја 2 од Уставот одлучува за согласноста на другите прописи и на колективните договори со Уставот и со законите.

Имајќи предвид дека на 1 септември 2024 година влезе во сила Актот на Уставниот суд на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Северна Македонија” бр.115/2024), постапката пред Судот продолжува согласно одредбите од истиот.

Законот за катастар на недвижности („Службен весник на Република Македонија“ бр.55/2013, 41/2014, 115/2014, 116/2015, 153/2015, 192/2015, 61/2016, 172/2016 и 64/2018 и „Службен весник на Реублика Северна Македонија“ бр.124/2019), согласно со член 15 став 1 алинеја 19, определува дека директорот на Агенцијата издава и одзема лиценци за вршење на геодетски работи во случајот од член 128 став 6 од овој закон.

Во член 118 од наведениот закон е уредена постапката и начинот на издавање на лиценца за вршење на теренски геодетски работи. Согласно став 1 од овој член, трговецот поединец овластен геодет, односно трговското друштво за геодетски работи за да започне со работа е потребно да има лиценца за вршење на геодетските работи (во натамошниот текст: лиценца). Во ставот 2 е утврдено дека Управниот одбор на Комората ја издава лиценцата од ставот (1) на овој член на трговецот поединец овластен геодет, односно трговското друштво за геодетски работи кој покрај условите од член 104 став (1) алинеи 1, 2, 3 и 4 од овој закон, ги исполнува потребните услови за простории и опрема за извршување на геодетските работи и во називот на трговците поединци овластени геодети и трговските друштва за геодетски работи не го содржи зборот „катастар“. Согласно ставот 3, за увидот во исполнетоста на условите од ставот (2) на овој член Управниот одбор на Комората формира комисија од три члена од кои двајца се од редот на Комората и еден на предлог на Агенцијата. Во ставот 4 е определено дека Комисијата составува записник за извршениот увид за исполнетоста на условите од ставот (2) на овој член. Според став 5, за стекнување со лиценца за вршење на геодетски работи се плаќа надоместок на Комората. Согласно ставот 6 од истиот член од Законот, висината на надоместокот за издавање на лиценца се утврдува во зависност од направените трошоци потребни за вршење на увид во исполнетоста на условите потребни за вршење на геодетските работи. Висината на надоместокот за издавање лиценца за вршење на геодетски работи ја пропишува Управниот одбор на Комората. Во ставот 7 е утврдено дека податоците за издадените лиценци Комората е должна веднаш да ѝ ги достави на Агенцијата. А, според ставот 8, издадените лиценци на трговците поединци овластени геодети и трговските друштва за геодетски работи се запишуваат во Именикот на трговци поединци овластени геодети и трговски друштва за геодетски работи што го води Комората.

Во член 120 став 1 од Законот е утврдено дека за извршување на геодетските работи од членот 103 од овој закон, трговските друштва за геодетски работи може да основаат подружници за вршење на геодетски работи. Во ставот 2 е определено дека подружниците од ставот (1) на овој член можат да започнат со работа доколку имаат вработено најмалку еден овластен геодет и потребни простории и опрема за извршување на геодетските работи. Согласно ставот 3, увидот во исполнетоста на условите од ставот (2) на овој член го врши комисијата од член 118 став (3) од овој закон. Според ставот 4, Комисијата составува записник за извршениот увид за исполнетоста на условите од ставот (2) на овој член. Во ставот 4 од овој член од Законот е определено дека врз основа на записникот од ставот (4) на овој член претседателот на Управниот одбор на Комората донесува решение.

Во член 128 од истиот закон се утврдени овластувањата на Комората на трговци поединци овластени геодети и трговски друштва за геодетски работи. Согласно ставовите 1 и 2 од овој член од Законот, Комората има јавни овластувања утврдени со овој закон и за истите води евиденција. Јавните овластувања се однесуваат на издавање и одземање на лиценца за вршење на геодетски работи, водење на Именикот на трговци поединци овластени геодети и трговски друштва за вршење на геодетски работи и на изготвување на тарифник за висината на надоместокот за извршените геодетски работи. Во ставот 3 од истиот член од Законот е определено дека надзор над вршењето на јавните овластувања од ставот (2) на овој член спроведува Агенцијата преку укажување на определени материјални и процедурални недостатоци во работата на Комората, давање препораки за доследно спроведување на овој закон во делот на извршувањето на јавните овластувања и – давање мислења и стручна помош. Согласно ставот 4, ако Комората не ги отстрани недостатоците од ставот (3) алинеја 1 на овој член, јавните овластувања и се одземаат или ограничуваат најмногу до една година, со решение на директорот на Агенцијата. Во ставот 5 е утврдено дека решението од ставот (4) на овој член е конечно и извршно, а против истото е дозволена тужба пред управен суд во рок од 15 дена од денот на приемот на решението. Согласно ставот 6, пак, одземените или ограничените јавни овластувања од ставот (2) на овој член во име на Комората ги врши Агенцијата, согласно со овој закон, во рок најмногу до една година.

Од анализата на одредбите на Законот за катастар на недвижности, јасно произлегува дека уредувајќи ги прашањата за вршењето на геодетските работи, законодавецот ѝ доделил јавни овластувања на Комората за издавање и одземање лиценца за вршење на геодетските работи од страна на трговецот поединец овластен геодет, односно трговското друштво за геодетски работи, согласно со уредувањето во член 118 од Законот. Воедно, законодавецот утврдил и можност со цел извршување на теренските геодетски работи, трговските друштва за геодетски работи да основаат подружници, при што Комората донесува посебно решение согласно со одредбите од член 120 од Законот.

Освен наведеното, во член 128 од Законот со кој се утврдени овластувањата на Комората, пропишана е можност, јавните овластувања да ѝ бидат одземени или ограничени во период најмногу до една година, во случај доколку не ги отстрани материјалните и процедуралните недостатоци во работењето, кои претходно ги констатирала Агенцијата, што произлегува од ставовите 3 и 4 од овој член од Законот. Во периодот на одземени или ограничени овластувања, истите во име на Комората ги врши Агенцијата, согласно со ставот 6 од истиот член од Законот. Во оваа насока, и член 15 од Законот кој ги пропишува работите што ги врши директорот на Агенцијата, во алинејата 19 определува дека директорот издава и одзема лиценци за вршење на геодетски работи во случајот од член 128 став 6 од овој закон.

Со цел операционализација на Законот за катастар на недвижности, со член 123 став 1 од наведениот закон, законодавецот го овластил Управниот одбор на Агенцијата да го донесе Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Македонија“ бр.132/2013 и 29/2019 и „Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.313/2020, 69/2021, 273/2023 и 104/2024), со кој се уредува начинот на издавање, престанок на важење и одземање на лиценцата за вршење на геодетски работи, формата и содржината на образецот на лиценцата за вршење на геодетските работи, условите за простории и опрема потребни за извршување на геодетските работи, формата, содржината и начинот на запишување и водење на Именикот на трговци поединци овластени геодети и трговски друштва за геодетски работи, одземањето и ограничувањето на јавните овластувања на Комората на трговци поединци овластени геодети и трговските друштва за геодетски работи од страна на Агенцијата за катастар на недвижности, како и вршењето на одземените или ограничените јавни овластувања на Агенцијата во име на Комората.

Предметниот Правилник за изменување и дополнување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.273/2023) содржи три члена, од кои со член 2 се пропишува дека по членот 25 се додаваат две нови глави VI-А и VI-Б, два нови наслови и два нови члена, 25-а со кој е уредено одземањето или ограничувањето на јавните овластувања на Комората и 25-б со кој е пропишано вршењето на јавните овластувања на Агенцијата во име на Комората, чиишто ставови 4, 6, 7, 9 и 10 и прилозите број 5 и 6 кон Правилникот се оспорени со предметната иницијатива.

Во конкретниот случај, Судот цени дека неосновани се тврдењата на подносителот на иницијативата според кои членувањето на вработените во Агенцијата во Комисијата за извршувањето на работите поврзани со спроведување на постапката и увид во исполнетоста на условите за издавање на лиценца и решение согласно Законот за катастар на недвижности, не може да се смета за нивен дополнителен ангажман, туку тоа претставува нивна работна обврска, за чиешто извршување треба да добиваат надомест во вид на плата, а не и дополнителен надоместок, поради што уредувањето содржано во оспорената одредба од член 25-б став 4 од Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи е спротивно на член 32 ставови 3 и 5 од Уставот и членовите 85, 86, 87, 88 и 89 од Законот за административни службеници.

Од анализата на оспорената одредба нормирана со ставот 4 на членот 25-б од Правилникот, а во корелација со целината на членот 25-б и Законот за катастар на недвижности, произлегува дека за извршување на работите поврзани со издавањето и одземањето на лиценцата и решението, во случај на одземени или ограничени јавни овластувања на Комората согласно член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности, директорот на Агенцијата формира Комисија, составена од три члена и нивни заменици кои ги именува директорот од редот на вработените во Агенцијата. Што значи, се работи за посебна Комисија, формирана од страна на директорот на Агенцијата, чиишто членови имаат право на надоместок во вид на награда, во висина утврдена со решение од директорот.

Имајќи предвид дека постапката за издавање и одземање на лиценца и решение за вршење на геодетски работи по правило е во надлежност на Комората, ваквата определена надлежност за Агенцијата, во период од една година, претставува нова дополнителна надлежност која не спаѓа во нејзиниот делокруг на работа. Следствено на наведеното, и извршувањето на работите поврзани со спроведување на постапката и увид во исполнетоста на условите за издавање на лиценца и решение, како и за одземањето на истите, согласно Законот за катастар на недвижности, може да се смета за дополнителна работа на вработените во Агенцијата именувани за членови во Комисијата. Односно, нивното членување во Комисијата претставува нивен дополнителен ангажман кој не е нивна работна обврска за чиешто извршување тие добиваат надомест во вид на плата за извршена работа, поради што несомнено имаат право на дополнителен надоместок во вид на награда што, пак, е во функција и на обезбедување на уставно загарантираното право на соодветна заработувачка од член 32 став 3 од Уставот.

Во член 85 од Законот за административни службеници („Службен весник на Република Македонија“ бр.27/2014, 199/2014, 48/2015, 154/2015, 142/2016 и 11/2018 и „Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.275/2019, 14/2020, 215/2021 и 99/2022), на кој се повикува подносителот во иницијативата, со ставот 1 е предвидено дека административниот службеник има право на плата и надоместоци на плата под услови и критериуми утврдени со овој закон, освен ако со посебен закон и со колективен договор поинаку не е уредено. Додека, во Законот за катастар на недвижности, во член 11 став 1 алинеја 11 е предвидено дека Управниот одбор на Агенцијата донесува акти за плати, надоместоци на плати и други надоместоци на помошните работници, како и акти за оценување на помошните работници во Агенцијата. Од наведените законски одредби произлегува дека Законот за административни службеници предвидува можност за различно регулирање на правото на плата и надоместоците на платата со посебен закон, што во конкретниот случај e направено со член 11 став 1 алинеја 11 од Законот за катастар за недвижности на начин што се предвидува овластување за Управниот одбор на Агенцијата, со подзаконски акт да го регулира правото на плата и надоместоците на плата. Токму во согласност со ова законско овластување, Управниот одбор на Агенцијата во оспорената одредба од член 25-б став 4 од Правилникот предвидел дека Комисијата формирана од страна на директорот на Агенцијата која ќе ги извршува работите поврзани со издавањето и одземањето на лиценца и решение има право на надоместок во висина утврдена со решение од директорот на Агенцијата.

Што се однесува до наводите дека оспорената одредба е спротивна и на членовите 86, 87, 88 и 89 од Законот за административни службеници, Судот констатираше нејасност во однос на истите, од причина што наведените законски одредби уредуваат прашања што се однесуваат на правото на плата, односно сосема друго прашање од предметот на уредување на оспорената одредба од член 25-б став 4 од предметниот правилник.

Наводите на подносителот дека оспорената одредба од член 25-б став 6 од Правилникот, со која се регулира правото на Агенцијата да наплаќа надоместок за издадените лиценци и решенија, е спротивна на член 8 став 1 алинеја 3 и член 51 став 1 од Уставот, како и на член 118 став 5 од Законот за катастар на недвижности, според Судот, исто така, се неосновани.

Имајќи предвид дека согласно член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности, одземените или ограничени јавни овластувања во име на Комората ги врши Агенцијата, според Судот, неспорно е дека доколку надлежноста за спроведување на постапката за издавање на лиценца и решение преминува на Агенцијата, согласно тоа и правата и обврските како резултат на спроведувањето на истата, преминуваат на Агенцијата во рок најмногу до една година. Притоа, Судот ја имаше предвид и одредбата од член 118 став 6 од Законот за катастар на недвижности каде е определено дека висината на надоместокот за издавање на лиценца е утврдена во зависност од направените трошоци потребни за вршење на увид во исполнетоста на условите потребни за вршење на геодетските работи. Следствено, јасно произлегува дека надоместокот за издавање на лиценца се наплаќа заради покривање на реално направените трошоци каде што несомнено влегуваат трошоците за увид на исполнетост на условите пропишани со Законот за катастар на недвижности. Оттука, оправдано и основано е уредувањето во оспорениот член 25-б став 6 од Правилникот, согласно кој надоместокот за издавање на лиценца и решение кој претходно се плаќал на Комората, за периодот додека Агенцијата ги извршува овие надлежности да се плаќа на Агенцијата.

Во контекст на ова, според Судот, одземена или ограничена надлежност за одреден временски период подразбира непостоење надлежност, односно неизвршување определени работи за тој временски период од страна на Комората, поради што нелогично е тврдењето на подносителот дека „ако Агенцијата ги врши овластувањата во име на Комората, правото кое што настанало со извршување на работата, односно надоместокот за издавање на лиценца и припаѓа на Комората“. Имено, законодавецот во Законот за катастар на недвижности изречно и прецизно ја уредил надлежноста на Агенцијата, во услови на одземени или ограничени јавни овластувања на Комората поради утврдени материјални и процедурални недостатоци во нејзиното работење. Притоа, во услови на одземени јавни овластувања за издавање на лиценца и решение, Комората не може да ја спроведува постапката, па соодветно на тоа не може да има и трошоци за спроведување на истата. Освен тоа, ако се земе предвид дека причината за одземање на јавните овластувања на Комората е незаконското работење, евентуалното плаќање на надоместокот на сметката на Комората не би соодветствувало со целта и ефектот на изречената мерка – одземање на овластување. Оттука, сосема неосновано и нелогично е Комората да очекува да ѝ се исплаќа надоместокот за издавање на лиценца и решение во услови кога ниту има јавни овластувања за издавање на истите, ниту пак има реални трошоци за спроведување на постапката за издавање на истите.

Наводите на подносителот на иницијативата дека со оспорената одредба од член 25-б став 7 од Правилникот се пропишува нова надлежност на директорот на Агенцијата да ја утврдува висината на надоместокот за издадени лиценци и решенија, Судот, исто така, ги оцени како неосновани. Токму во член 15 од Законот за катастар на недвижности, во став 1 алинеја 19 е определено дека директорот издава и одзема лиценци за вршење на геодетски работи во случајот од член 128 став 6 од наведениот закон. Следствено, доколку директорот има законски утврдена надлежност за издавање лиценци во име на Комората во точно предвидени случаи со Законот за катастар на недвижности, соодветно и постапките поврзани со издавање на лиценци и другите надлежности утврдени за Комората, а кои согласно закон преминуваат во надлежност на Агенцијата, меѓу кои е и овластувањето за утврдување на висината на надоместокот за издавање лиценца за покривање на реалните трошоци во постапката за издавање лиценца, ги спроведува директорот, односно поблиску ги уредува Управниот одбор на Агенцијата со предметниот подзаконски акт. Според Судот, подносителот погрешно се повикува и на член 118 став 5 од Законот за катастар на недвижности во кој е уредено дека „за стекнување со лиценца за вршење на геодетски работи се плаќа надоместок на Комората“. Ова од причина што надлежноста за пропишување на висината на надоместокот во редовна постапка за издавање лиценца кога истата е во надлежност на Комората е уредена во ставот 6 од наведениот член 118 од Законот. Но, со член 128 став 6 е уреден исклучок од редовната постапка за издавање лиценца, во случај на одземени или ограничени јавни овластувања на Комората, кога оваа надлежност наместо Комората ја извршува Агенцијата. Воедно, и заклучокот на подносителот на иницијативата дека согласно Законот за катастар на недвижности, Управниот одбор на Комората има исклучиво право да ја утврди висината на надоместокот за издавање на лиценца, Судот го оцени како неоснован бидејќи повторно, подносителот не ја имал предвид содржината на член 128 став 6 од истиот закон.

Оттука, оспорената одредба од член 25-б став 7 од Правилникот, според Судот, не може да се проблематизира од аспект на член 118 став 5 од Законот за катастар на недвижности, како што наведува подносителот на иницијативата, а следствено уставно не може да се проблематизира ниту од аспект на член 8 став 1 алинеја 3 и член 51 став 1 од Уставот на Република Северна Македонија.

Во поглед на оспорените ставови 9 и 10 од член 25-б од Правилникот, со кои се регулира образецот на лиценцата за вршење на геодетски работи и образецот на решението за вршење на теренски работи, наводите на подносителот дека истите не се во согласност со член 8 став 1 алинеја 3 и член 51 став 1 од Уставот, како и со член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности, Судот смета дека се неосновани.

Во основот за донесување на двата обрасци се наведуваат член 15 став 1 алинеја 19 и член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности, со кои е уредена надлежноста на директорот на Агенцијата за издавање на лиценци, како и надлежноста на Агенцијата за издавање на лиценци само во случај на одземени или ограничени јавни овластувања на Комората. Оттука, погрешно е тврдењето на подносителот дека со овие одредби од Правилникот се пропишува нова, изворна надлежност на директорот на Агенцијата, напротив истата е утврдена со Законот за катастар на недвижности, поради што не може да стане збор ниту за т.н. дуална надлежност на Агенцијата и Комората бидејќи Агенцијата ја извршува надлежноста за издавање лиценци и решенија само во случај на одземени или ограничени овластувања на Комората, и тоа во период најмногу до една година.

Што се однесува до тврдењето на подносителот на иницијативата дека во обрасците „мора да биде јасно нагласено дека Агенцијата во име на Комората издава лиценца“, Судот цени дека наведувањето на член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности во законскиот основ за донесување на обрасците несомнено упатува на тоа во кој случај Агенцијата и во кое својство издава лиценца и решение. Според Судот, подносителот на иницијативата прави несоодветна компарација со „застапување односно настапување во име на друго лице“ бидејќи во конкретниот случај се работи за законски утврдена надлежност на Агенцијата која произлегува токму од член 128 став 6 од Законот за катастар на недвижности.

Во однос на забелешката на подносителот дека во оспорените обрасци е наведено името и презимето на директорот на Агенцијата, д-р Борис Тунџев, Судот констатираше дека по поднесувањето на иницијативата, донесен е Правилникот за изменување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.104/2024) во чиј член 1 е уредено дека во Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Македонија“ бр.132/13, 29/19 и „Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.313/20, 69/21 и 273/23 ), во членот 25-б, во ставот (9) се менува содржината на прилогот број 5 и во ставот (10) се менува содржината на прилогот број 6 кои се составен дел на овој правилник. При вакви околности, според Судот, станува збор за очигледна техничка грешка во обрасците која е корегирана со донесувањето на наведениот правилник, а согласно тоа исправена е и забелешката на која укажува подносителот во иницијативата.

Со оглед на направената уставно-судска анализа, Судот цени дека оспорените одредби од член 25-б ставови 4, 6, 7, 9 и 10, и Прилогот број 5 и Прилогот број 6 од Правилникот за изменување и дополнување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.273/2023) не може да се доведат под сомнение во однос на Законот за катастар на недвижности, Законот за административни службеници, како и во однос на уставните одредби од член 8 став 1 алинеја 3 и член 51 став 1 од Уставот.

Имајќи го предвид изнесеното, според Судот, не се исполнети и условите од член 37 од Актот на Уставниот Суд на Република Северна Македонија за донесување решение за запирање на извршувањето на поединечни акти или дејствија што се преземени врз основа на оспорените одредби од член 25-б ставови 4, 6, 7, 9 и 10, и Прилогот број 5 и Прилогот број 6 од Правилникот за изменување и дополнување на Правилникот за лиценца за вршење на геодетски работи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.273/2023).

Врз основа на наведеното, Судот одлучи како во диспозитивот на ова решение.

ПРЕТСЕДАТЕЛ
на Уставниот суд на Република Северна Македонија,
д-р Дарко Костадиновски

* * *

Gjykata Kushtetuese e
Republikës së Maqedonisë së Veriut
U.nr.134/2024
Shkup, 12.09.2024

Gjykata Kushtetue e Republikës së Maqedonisë së Veriut, në përbërje të kryetarit të Gjykatës, dr. Darko Kostadinovski dhe gjykatësve Naser Ajdari, mr. Tatjana Vasiq-Bozaxhieva, dr.Jadranka Daboviq-Anastasovska, Eliazabeta Dukovska, Dobrilla Kacarska, dr. Ana Pavllovska-Daneva, në bazë të nenit 110 të Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut dhe nenit 73 të Aktit të Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” nr.115/2024), në seancën e mbajtur më 12.09.2024, miratoi

A K T V E N D I M

NUK INICOHET procedura për vlerësimin e kushtetutshmërisë dhe ligjshmërisë së nenit 25-b paragrafët 4, 6, 7, 9 dhe 10, dhe Shtojcës numër 5 dhe Shtojcës numër 6 të rregullores për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores për licencën për kryerjen e punëve gjeodezike (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr.273/2023).

Arsyetim

Oda e tregtarëve individualë gjeodetë të autorizuar dhe shoqërive tregtare për punë gjeodezike të Republikës së Maqedonisë së Veriut, përmes të autorizuarit, avokatit Boban Bogdanovski nga Shkupi, dërgoi iniciativë në Gjykatën Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut për inicimin e procedurës për vlerësimin e kushtetutshmërisë dhe ligjshmërisë së nenit 25-b paragrafët 4, 6, 7, 9 dhe 10, si dhe shtojca numër 5 dhe shtojca numër 6 e rregullores për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores për licencën për kryerjen e punëve gjeodezike (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 273/2023).

Dispozitat e nenit 25-b të Rregullores për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores për licencat për kryerjen e punëve gjeodezike dhe Shtojcat e saj janë kontestuar në kuptim të neneve 85, 86, 87, 88 dhe 89 të Ligjit për nëpunësit administrativ, neni 118 paragrafi 5 dhe neni 128 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, por edhe nga aspekti i nenit 8 paragrafi 1 alineja 3, nenit 32 paragrafët 3 dhe 5 dhe nenit 51 paragrafi 1 të Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut.

Duke u bazuar në nenin 128 të Ligjit për Kadastrën e Patundshmërive, i cili rregullon kompetencat e Odës së Tregtarëve individualë, Gjeodetëve të Autorizuar dhe Shoqërive Tregtare për Punë Gjeodezike (në tekstin e mëtejmë: Oda), parashtruesi i kërkesës parashtron pretendimin e tij se dispozita kontestuese e nenit 25- b paragrafin 4 të Rregullores me të cilën anëtarët e Komisionit të themeluar nga drejtori i Agjencisë së Kadastrës së Patundshmërive (në tekstin e mëtejmë: Agjencia), për të ushtruar kompetencat publike të revokuara ose të kufizuara të Odës në përputhje me nenin 128 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, u jepet e drejta e kompensimit në të holla për pjesëmarrje në punën e Komisionit, është në kundërshtim me nenin 32 paragrafi 3 dhe 5 të Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut, si dhe në kundërshtim me nenet 85, 86, 87, 88 dhe 89 të Ligjit për nëpunësit administrativë.

Gjithashtu, parashtruesi citon normën kushtetuese nga neni 32 paragrafi 5 dhe konstaton se punonjësit kanë të drejtë në kompensim për punën e tyre që e kryejnë në përputhje me ligjin dhe marrëveshjen kolektive, respektivisht e drejta për kompensim nuk mund të fitohet në bazë të një – ligji. Por citon edhe nenet 85, 86, 87, 88 dhe 89 të Ligjit për nëpunësit administrativ dhe thekson se ky ligj nuk parasheh që punonjësve të caktuar t’u paguhet kompensim shtesë për shkak të pjesëmarrjes në komisionet e themeluara nga institucioni në të cilin ata janë të punësuar. E drejta për pagesën e pagave dhe kompensimeve për nëpunësit administrativë rregullohet kryesisht me ligj dhe marrëveshje kolektive. Sipas parashtruesit, kryerja e kompetencës së drejtorit të Agjencisë në rast të heqjes së kompetencave publike të Odës dhe besimit të disa detyrave të punës punonjësve të Agjencisë nuk paraqet angazhim shtesë të tyre në punë, por kryerjen e obligimeve të punës në kuadër të marrëdhënies së tyre të punës të krijuar në Agjenci. Kështu, konstatimi i tij se punonjësve të Agjencisë (anëtarëve të Komisionit) nuk mund t’u paguhet kompensim shtesë në pagë në bazë të vendimit të drejtorit të Agjencisë dhe aktit nënligjor (rregullorja në fjalë) me të cilin, në kundërshtim me ligjin, i beson kompetencë drejtorit për marrjen e vendimeve për pagesën e kompensimit të paraparë.

Në lidhje me dispozitën e kontestuar nga neni 25-b paragrafi 6 i Rregullores, e cila rregullon të drejtën e Agjencisë për të paguar kompensim për licencat dhe vendimet e lëshuara, iniciativa thotë se është në kundërshtim me nenin 8 paragrafi 1 alineja 3 dhe nenin 51 paragrafi 1 të Kushtetutës, si dhe nenin 118 paragrafi 5 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive. Duke cituar dispozitën e nenit 118 paragrafi 5 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive sipas të cilit “Odës i paguhet tarifë për marrjen e licencës për kryerjen e punëve gjeodezike”, si dhe nenit 118 paragrafi 6 i të njëjtit ligj, i cili përcakton se “lartësia e kompensimit për dhënien e licencës për kryerjen e punëve gjeodezike caktohet nga Këshilli Drejtues i Odës”, parashtruesi thekson konstatim se “nëse ushtroni autorizim të caktuar në emër të personit tjetër, atëherë e drejta që ka lindur me kryerjen e punës i takon atij në emër të të cilit është kryer puna”. Në rastin konkret, sipas tij, duke qenë se Agjencia ushtron kompetenca publike në emër të Odës, kompensimi për dhënien e licencave i takon Odës, gjegjësisht Ligji për kadastër të patundshmërive nuk parasheh që në rastin e nenit 128 paragrafi 6, Agjencia ka të drejtë të paguaj kompensim gjatë periudhës së ushtrimit të autorizimeve publike të bartura.

Sipas parashtruesit, dispozita e kontestuar nga neni 25-b paragrafi 7 i Rregullores parasheh një kompetencë të re të drejtorit të Agjencisë – të përcaktojë shumën e kompensimit për licencat dhe vendimet e lëshuara, që është në kundërshtim me nenin 8 paragrafi 1 alineja 3 dhe nenit 51 paragrafi 1 të Kushtetutës, si dhe në kundërshtim me nenin 118 paragrafi 5 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive.

Në kuadër të kësaj, parashtruesi thekson se kompetencat e drejtorit të Agjencisë janë të përcaktuara në nenin 15 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, ndërsa në lidhje me kompetencat për përcaktimin e lartësisë së kompensimeve të paguara nga Agjencia, parashikohet që drejtori propozon tarifa të përcaktuara me të njëjtin ligj, të miratuar nga Bordi Drejtues i Agjencisë. Po ashtu, duke cituar dispozitën e nenit 37 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, parashtruesi konstaton se ky ligj përcakton se Agjencia miraton vetëm një tarifë që përcakton shumën e tarifës për përdorimin dhe kontrollimin e të dhënave nga GKIS, respektivisht, Ligji nuk parasheh të drejtën e drejtorit dhe as të Bordit Drejtues që të parashikojë kompensim për çështje të tjera. Pra, me dispozitën e kontestuar nga neni 25-b paragrafi 7 i Rregullores është paraparë një kompetencë e re e drejtorit e cila nuk është e paraparë me ligj. Njëkohësisht, theksohet se në përputhje me dispozitat e të njëjtit ligj, Bordi Drejtues i Odës ka të drejtë ekskluzive për të përcaktuar lartësinë e kompensimit për dhënien e licencave.

Në vazhdim të iniciativës thuhet gjithashtu se dispozitat kontestuese të nenit 25-b paragrafët 9 dhe 10 të Rregullores, të cilat rregullojnë formën dhe përmbajtjen e formularit për licencën dhe vendimin, të cilat janë dhënë në Shtojcëet numër 5 dhe 6 të Rregullores, janë në kundërshtim me nenin 8 paragrafi 1 alineja 3 dhe nenin 51 paragrafi 1 të Kushtetutës, si dhe në kundërshtim me nenin 128 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive. Parashtruesi sqaron sa më sipër me arsyetimin e tij se në këtë mënyrë përsëri i përcaktohet kompetencë e re drejtorit të Agjencisë për dhënien e licencave dhe vendimeve për një kohëzgjatje maksimale deri në një vit. Ai thekson se nga përmbajtja e formularit numër 5 dhe formularit numër 6 nuk del se licencën, përkatësisht vendimin e lëshon Agjencia në emër të Odës. Në vend të kësaj, në mungesë të një sqarimi të tillë, del konkluzioni se edhe Agjencia edhe Oda janë kompetente për dhënien e licencave dhe vendimeve, përkatësisht bëhet fjalë për të ashtuquajturën kompetencë të dyfishtë për kryerjen e këtyre detyrave, gjë që është në kundërshtim me Ligji për kadastrën e patundshmërive.

Parashtruesi i kërkesës gjithashtu thekson se formularët kontestues të dhënë në shtojcat numër 5 dhe 6 të Rregullores janë të nënshkruar nga drejtori, dr. Boris Tunxhev, si person i autorizuar në emër të Agjencisë. Është e pakuptueshme, sipas tij, se si mund të figurojë emri dhe mbiemri i një personi në një formular, duke qenë se bëhet fjalë për bartës të një funksioni që është i ndryshueshëm. Prandaj, me këtë rregullim në dispozitat dhe format e kontestuara është vepruar në kundërshtim me parimin e ligjshmërisë duke tejkaluar kompetencat e drejtorit të Agjencisë.

Nisur nga sa më sipër, parashtruesi kërkon që Gjykata të inicojë procedurë për vlerësimin e kushtetutshmërisë dhe ligjshmërisë së dispozitave kontestuese dhe Shtojcat numër 5 dhe Shtojcat numër 6 të rregullores në fjalë. Në të njëjtën kohë, në përputhje me nenin 27 të Rregullores së Gjykatës Kushtetuese, nga Gjykata kërkohet që të marrë vendim për ndalimin e zbatimit të akteve individuale ose veprimeve që janë ndërmarrë në bazë të dispozitave dhe Shtojcëeve të kontestuara dhe në pajtim me nenin 29 të Rregullores, nga Gjykata kërkohet edhe caktimi i seancës përgatitore.

Gjykata në seancë konstatoi se me Rregulloren për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores për licencë për kryerjen e punëve gjeodezike (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 273/2023), të miratuar nga Bordi drejtues i Agjencisë për Kadastër të Patunshmërive ndër të tjera shtohet një nen i ri – 25-b, i cili rregullon ushtrimin e kompetencave publike të Agjencisë në emër të Odës.

Gjykata ka konstatuar se në nenin 25-b paragrafin 4 të Rregullores është përcaktuar se Komisioni nga paragrafi (3) i këtij neni ka të drejtë në kompensim në shumën e përcaktuar me vendim të drejtorit të Agjencisë.

Në pajtim me nenin 25-b paragrafin 6 të Rregullores, kompensimi për lëshimin e licencës/vendimit nga neni 14 i kësaj rregulloreje i paguhet Agjencisë dhe, në përputhje me paragrafin 7 të të njëjtit nen të Rregullores, shuma e kompensimit nga paragrafi (6) i këtij neni përcaktohet në varësi të shpenzimeve të bëra të nevojshme për kryerjen e inspektimit të plotësimit të kushteve të nevojshme për kryerjen e punëve gjeodezike dhe e përcakton drejtori i Agjencisë.

Gjykata gjithashtu ka përcaktuar se sipas paragrafëve 9 dhe 10 të të njëjtit nen të Rregullores, forma dhe përmbajtja e licencës nga paragrafi (1) i këtij neni është dhënë në shtojcën numër 5, e cila është pjesë përbërëse e kësaj rregulloreje si dhe forma dhe përmbajtja e vendimit nga paragrafi (1) i këtij neni, është dhënë në shtojcën numër 6, e cila përfshihet në këtë rregullore.

III

Sundimi i së drejtës është vlerë themelore e rendit kushtetues të Republikës së Maqedonisë së Veriut, në pajtim me nenin 8 paragrafi 1 alineja 3 të Kushtetutës.

Çdo punonjës ka të drejtë në pagë adekuate, në pajtim me nenin 32 paragrafi 3 të Kushtetutës dhe në pajtim me paragrafin 5 të këtij neni të Kushtetutës, realizimi i të drejtave të punonjësve dhe pozita e tyre rregullohen me ligj dhe me marrëveshje kolektive.

Në Republikën e Maqedonisë së Veriut, ligjet duhet të jenë në përputhje me Kushtetutën, dhe të gjitha rregulla tjera me Kushtetutën dhe me ligjin, në përputhje me rregullimin nga neni 51 paragrafi 1 i Kushtetutës.

Gjykata Kushtetuese, sipas nenit 110 paragrafi 2 të Kushtetutës, vendos për pajtueshmërinë e rregullave të tjera dhe të marrëveshjeve kolektive me Kushtetutën dhe ligjet.

Duke pasur parasysh se më 1 shtator 2024 ka hyrë në fuqi Akti i Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 115/2024), procedura para Gjykatës vazhdon në përputhje me dispozitat e tij.

Ligji për kadastër të patundshmërive (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” nr. 55/2013, 41/2014, 115/2014, 116/2015, 153/2015, 192/2015, 61/2016, 172/2016 dhe 64/2018 dhe “Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 124/2019), në pajtim me nenin 15 paragrafi 1 alineja 19, përcakton se drejtori i Agjencisë lëshon dhe heq licencat për kryerjen e punëve gjeodezike në rastin e nenit 128 paragrafi 6 i këtij ligji.

Neni 118 i ligjit të lartpërmendur rregullon procedurën dhe mënyrën e dhënies së licencës për kryerjen e punëve gjeodezike në teren. Sipas paragrafit 1 të këtij neni, tregtari individ gjeodet i autorizuar, përkatësisht shoqëria tregtare për punë gjeodezike, për të filluar punën, kërkohet të ketë licencë për kryerjen e punëve gjeodezike (në tekstin e mëtejmë: licencë). Në paragrafin 2 është përcaktuar se Bordi Drejtues i Odës licencën nga paragrafi (1) i këtij neni ia lëshon tregtarit individ, gjeodezit të autorizuar, përkatësisht shoqërisë tregtare për punë gjeodezike e cila përveç kushteve nga neni 104 paragrafi (1), alinetë1, 2, 3 dhe 4 të këtij ligji, i plotëson kushtet e nevojshme për hapësirat dhe pajisjet për kryerjen e punëve gjeodezike dhe emri i tregtarëve individë të autorizuar gjeodezët dhe shoqërive tregtare për punët gjeodezike nuk përmbajnë fjalën “kadastër”. Në pajtim me paragrafin 3, për inspektimin e plotësimit të kushteve nga paragrafi (2) i këtij neni, Bordi Drejtues i Odës formon komision prej tre anëtarësh, nga të cilët dy janë anëtarë të Odës dhe një me propozim të Agjencisë. Në paragrafin 4, është përcaktuar se Komisioni përpilon procesverbal për inspektimin e kryer për plotësimin e kushteve nga paragrafi (2) i këtij neni. Sipas paragrafit 5, Odës i paguhet kompensim për marrjen e licencës për kryerjen e punëve gjeodezike. Në bazë të paragrafit 6 të të njëjtit nen të ligjit, lartësia e kompensimit për lëshimin e licencës përcaktohet në varësi të shpenzimeve të bëra të nevojshme për kryerjen e inspektimit të plotësimit të kushteve të kërkuara për kryerjen e punëve gjeodezike. Shuma e kompensimit për dhënien e licencës për kryerjen e punëve gjeodezike caktohet nga Bordi Drejtues i Odës. Në paragrafin 7, përcaktohet se Oda është e obliguar që menjëherë t’ia dërgojë Agjencisë të dhënat për licencat e lëshuara. Dhe, sipas paragrafit 8, licencat që u jepen tregtarëve individë gjeodetë të autorizuar dhe shoqërive tregtare për punë gjeodezike regjistrohen në Listën e emrave të tregtarëve individë gjeodetë të autorizuar dhe shoqëritë tregtare për punë gjeodezike të udhëhequr nga Oda.

Në nenin 120 paragrafi 1 të ligjit është përcaktuar se për kryerjen e punëve gjeodezike nga neni 103 i këtij ligji, shoqëritë tregtare për punë gjeodezike mund të themelojnë filiale për kryerjen e punëve gjeodezike. Në paragrafin 2, është përcaktuar se filialet nga paragrafi (1) i këtij neni mund të fillojnë me punë nëse kanë të punësuar së paku një gjeodet të autorizuar dhe hapësira dhe pajisje të nevojshme për kryerjen e punëve gjeodezike. Sipas paragrafit 3, mbikëqyrjen e plotësimit të kushteve nga paragrafi (2) i këtij neni, e bën komisioni nga neni 118 paragrafi (3) i këtij ligji. Sipas paragrafit 4, Komisioni përpilon procesverbal për mbikëqyrjen e kryer për plotësimin e kushteve nga paragrafi (2) i këtij neni. Në paragrafin 4 të këtij neni të ligjit, është përcaktuar se në bazë të procesverbalit nga paragrafi (4) i këtij neni, kryetari i Bordit Drejtues të Odës miraton aktvendim.

Në nenin 128 të të njëjtit ligj përcaktohen kompetencat e Odës së Tregtarëve individë, gjeodetëve të autorizuar dhe shoqërive tregtare për punë gjeodete. Sipas paragrafëve 1 dhe 2 të këtij neni të ligjit, Oda ka kompetenca publike të përcaktuara me këtë ligj dhe mban evidencë për to. Kompetencat publike i referohen dhënies dhe heqjes së licencës për kryerjen e punëve gjeodezike, mbajtjen e Listës së emrave të tregtarëve individë, gjeodetëve të autorizuar dhe shoqërive tregtare për kryerjen e punëve gjeodezike, si dhe përcaktimin e tarifës për masën e kompensimit për punët e kryera gjeodezike. Në paragrafin 3 të të njëjtit nen të ligjit, është përcaktuar se mbikëqyrjen mbi ushtrimin e pushteteve publike nga paragrafi (2) i këtij neni e kryen Agjencia duke vënë në dukje disa mangësi materiale dhe procedurale në punën e Odës, duke dhënë rekomandime për zbatimin konsekuent të këtij ligji në pjesën e kryerjes së autorizimeve publike dhe – dhënien e mendimeve dhe asistencës profesionale. Sipas paragrafit 4, nëse Oda nuk i largon mangësitë nga paragrafi (3) alineja 1 të këtij neni, me vendim të drejtorit të Agjencisë revokohen ose kufizohen kompetencat publike më së shumti për një vit. Në paragrafin 5, është përcaktuar se vendimi nga paragrafi (4) i këtij neni është i formës së prerë dhe i ekzekutueshëm, dhe kundër tij lejohet padia në gjykatën administrative në afat prej 15 ditësh nga dita e pranimit të aktvendimit. Në pajtim me paragrafin 6, nga ana tjetër, kompetencat publike të revokuara ose të kufizuara nga paragrafi (2) i këtij neni, Agjencia i kryen në emër të Odës, në pajtim me këtë ligj, në afat maksimal deri në një vit.

Nga analiza e dispozitave të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, del qartë se, duke rregulluar çështjet e kryerjes së punëve gjeodezike, ligjvënësi i ka dhënë kompetenca publike Odës për dhënien dhe heqjen e licencave për kryerjen e punëve gjeodezike nga tregtari individ, gjeodet i autorizuar, gjegjësisht shoqëria tregtare për punë gjeodezike, në pajtim me rregulloren në nenin 118 të ligjit. Në të njëjtën kohë, ligjvënësi ka vendosur mundësinë që shoqëritë tregtare për punë gjeodezike të themelojnë filiale për kryerjen e punëve gjeodezike në terren, me ç’rast Oda miraton vendim të veçantë në përputhje me dispozitat e nenit 120 të Ligjit.

Përveç sa më sipër, në nenin 128 të ligjit që përcakton kompetencat e Odës, parashikohet mundësia që kompetencat e saj publike t’i hiqen ose të kufizohen për një periudhë maksimale deri në një vit, në rast se nuk heq mangësitë materiale dhe procedurale në punë, të cilat paraprakisht i ka konstatuar Agjencia, të cilat dalin nga paragrafët 3 dhe 4 të këtij neni të Ligjit. Gjatë periudhës së kompetencave të revokuara ose të kufizuara, të njëjtat do të kryhen nga Agjencia në emër të Odës, në pajtim me paragrafin 6 të të njëjtit nen të Ligjit. Në këtë drejtim, neni 15 i ligjit, i cili i përcakton punët që i kryen drejtori i Agjencisë, në paragrafin 19 përcakton se drejtori lëshon dhe heq licencat për kryerjen e punëve gjeodezike në rastin e nenit 128 paragrafi 6 i këtij ligji.

Me qëllim të funksionalizimit të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, me nenin 123 paragrafi 1 të ligjit të lartpërmendur, ligjvënësi e ka autorizuar Bordin drejtues të Agjencisë që të miratojë Rregulloren për licencën për kryerjen e punëve gjeodezike (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” nr. 132/2013 dhe 29/2019 dhe “Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 313/2020, 69/2021, 273/2023 dhe 104/2024), që rregullon mënyrën e lëshimit, përfundimit të vlefshmërisë dhe heqjen e licencës për kryerjen e punëve gjeodezike, formën dhe përmbajtjen e formularit të licencës për kryerjen e punëve gjeodezike, kushtet për hapësirat dhe pajisjet e nevojshme për kryerjen e punëve gjeodezike, formën, përmbajtjen dhe mënyrën e regjistrimit dhe mbajtjes së Listës së emrave së tregtarët individë, gjeodetë të autorizuar dhe shoqëritë tregtare për punët gjeodezike, heqjen dhe kufizimin e kompetencave publike të Odës së Tregtarëve individë, topografët e autorizuar dhe shoqëritë tregtare për punët gjeodezike nga Agjencia e Kadastrës së Patundshmërive si dhe kryerjen dhe heqjen apo përkufizimin e autorizimeve publike të Agjencisë në emër të Odës.

Rregullorja në fjalë për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores për licencë për kryerjen e punëve gjeodezike (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 273/2023) përmban tre nene, nga të cilët me nenin 2 përcaktohet se dy kapituj të rinj shtohen pas neni 25, VI-A dhe VI-B, dy tituj të rinj dhe dy nene të rinj, 25-a që rregullon heqjen ose kufizimin e kompetencave publike të Odës dhe 25-b që parashikon ushtrimin e kompetencave publike të Agjencisë në emër të Odës, paragrafët 4, 6, 7, 9 dhe 10 dhe shtojcat numër 5 dhe 6 të Rregullores kontestohen nga iniciativa në fjalë.

Në rastin konkret, Gjykata vlerëson se pretendimet e parashtruesit të iniciativës, sipas të cilave anëtarësimi i punonjësve të Agjencisë në Komisionin për kryerjen e punëve që kanë të bëjnë me zbatimin e procedurës dhe mbikëqyrjen e përmbushjes kushteve për dhënien e licencës dhe vendimit në pajtim me Ligjin për kadastrën e patundshmërive, janë të pabazuara, nuk mund të konsiderohen si angazhim shtesë i tyre, por paraqet obligim pune për ta, për kryerjen e të cilit duhet të marrin kompensim në formë të pagës e jo kompensim plotësues, për këtë arsye rregullimi i dispozitës kontestuese të nenit 25-b paragrafi 4 nga Rregullorja për licencë për kryerjen e punëve gjeodezike është në kundërshtim me nenin 32 paragrafët 3 dhe 5 të Kushtetutës dhe me nenet 85, 86, 87, 88 dhe 89 të Ligjit për nëpunëpsit administrativë.

Nga analiza e dispozitës kontestuese të rregulluar me paragrafin 4 të nenit 25-b të Rregullores, dhe në korrelacion me tërësinë e nenit 25-b dhe Ligjit për kadastrën e patundshmërive, del se për kryerjen e punëve që kanë të bëjnë me dhënien dhe heqjen e licencës dhe vendimit, në rast të heqjes apo të kufizimit të kompetencave publike të Odës në pajtim me nenin 128 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, drejtori i Agjencisë formon Komisionin, të përbërë nga tre anëtarët dhe zëvendësit e tyre të emëruar nga drejtori nga radhët e punonjësve të Agjencisë. Që do të thotë, është një komision i posaçëm, i krijuar nga drejtori i Agjencisë, anëtarët e të cilit kanë të drejtën e kompensimit në formë shpërblimi, në lartësi të përcaktuar me vendim të drejtorit.

Duke pasur parasysh se procedura për dhënien dhe heqjen e licencës dhe vendimit për kryerjen e punëve gjeodezike është zakonisht në kompetencë të Odës, një kompetencë e tillë e caktuar për Agjencinë, për një periudhë njëvjeçare, paraqet një kompetencë të re shtesë që nuk i takon fushëveprimit të saj të punës. Si rezultat i sa më sipër, dhe kryerja e punëve lidhur me zbatimin e procedurës dhe inspektimit të plotësimit të kushteve për dhënien e licencës dhe vendimit, si dhe për heqjen e saj, në përputhje me Ligjin për kadastër të patundshmërive, mund të konsiderohet si punë shtesë për punonjësit e Agjencisë të emëruar si anëtarë të Komisionit. Domethënë anëtarësimi i tyre në Komision paraqet angazhim të tyre shtesë, që nuk është obligim i tyre i punës, për kryerjen e të cilit marrin kompensim në formën e pagës për punën e kryer, prandaj padyshim kanë të drejtën e kompensimit shtesë në formën e një shpërblimi, i cili, nga ana tjetër, është në veprim dhe i garantimit të së drejtës së garantuar me kushtetutë për fitime adekuate nga neni 32 paragrafi 3 i Kushtetutës.

Në nenin 85 të Ligjit për nëpunësit administrativ (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” nr. 27/2014, 199/2014, 48/2015, 154/2015, 142/2016 dhe 11/2018 dhe “Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 275/2019, 14/2020, 215/2021 dhe 99/2022), të cilave iu referohet parashtruesi në iniciativë, me paragrafin 1 parashihet e nëpunësi administrativ ka të drejtë në pagë dhe shtesa në pagë sipas kushteve dhe kritereve të përcaktuara me këtë ligj, përveç nëse me ligj të veçantë dhe me marrëveshje kolektive nuk është përcaktuar ndryshe. Ndërsa, në Ligjin për kadastrën e patundshmërive, në nenin 11 paragrafi 1 alineja11, parashihet se Bordi Drejtues i Agjencisë miraton akte për pagat, kompensimin e pagave dhe kompensimet tjera të punëtorëve ndihmës, si dhe aktet për vlerësimin e punëtorëve ndihmës në Agjenci. Nga dispozitat e përmendura ligjore, del se Ligji për nëpunësit administrativë parasheh mundësinë e rregullimit të ndryshëm të së drejtës në pagë dhe shtesat në pagë me ligj të veçantë, gjë që në rastin konkret bëhet me nenin 11 paragrafi 1 alineja 11 të Ligjit për kadastër të patundshmërive në atë mënyrë që parasheh autorizimin për Bordin Drejtues të Agjencisë, me akt nënligjor, për të rregulluar të drejtën në pagë dhe kompensimet e pagës. Pikërisht në përputhje me këtë autorizim ligjor, Bordi Drejtues i Agjencisë, në dispozitën e kundërshtuar të nenit 25-b, paragrafi 4 të Rregullores, ka parashikuar që Komisioni i formuar nga drejtori i Agjencisë, i cili do të kryejë punën lidhur me dhënien dhe heqjen e licencës dhe vendimit, ka të drejtë për kompensim në lartësinë e përcaktuar me vendim të drejtorit të Agjencisë.

Sa i përket pretendimeve se dispozita e kontestuar është në kundërshtim me nenet 86, 87, 88 dhe 89 të Ligjit për nëpunësit administrativë, Gjykata gkonstatoi paqartësi në lidhje me to, për faktin se dispozitat e theksuara ligjore rregullojnë çështjet që kanë të bëjnë me të drejtën e pagës, pra çështje krejtësisht e ndryshme nga lënda e rregullimit të dispozitës kontestuese nga neni 25-b paragrafi 4 i rregullores përkatëse.

Pretendimet e parashtruesit të kërkesës se dispozita kontestuese e nenit 25-b paragrafit 6 të Rregullores, e cila rregullon të drejtën e Agjencisë për të paguar kompensim për licencat dhe vendimet e lëshuara, është në kundërshtim me nenin 8 paragrafi 1 alineja 3 dhe nenin 51 paragrafi 1 të Kushtetutës, si dhe neni 118 paragrafi 5 i Ligjit për kadastrën e patundshmërive, sipas Gjykatës, janë gjithashtu pa bazë.

Duke marrë parasysh se sipas nenit 128 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, kompetencat publike të revokuara ose të kufizuara në emër të Odës i ushtron Agjencia, sipas Gjykatës, është e padiskutueshme se nëse kompetenca për zbatimin e procedurës për dhënien e licencës dhe vendimi i kalon Agjencisë, për rrjedhojë, të drejtat dhe detyrimet si rezultat i zbatimit të saj, i kalojnë Agjencisë brenda një periudhe maksimale deri në një vit. Gjykata në të njëjtën kohë ka marrë parasysh edhe dispozitën e nenit 118 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, ku është përcaktuar se lartësia e kompensimit për dhënien e licencës përcaktohet varësisht nga shpenzimet e bëra të nevojshme për kryerjen e mbikëqyrjes në plotësimin e kushteve të nevojshme për kryerjen e punimeve gjeodete. Rrjedhimisht, del qartë se kompensimi për lëshimin e licencës paguhet me qëllim të mbulimit të shpenzimeve të bëra realisht, ku padyshim përfshihen edhe shpenzimet për verifikimin e plotësimit të kushteve të përcaktuara me Ligjin për kadastrën e patundshmërive. Prandaj, është e arsyetuar dhe e bazuar rregullimi në nenin 25-b paragrafi 6 të Rregullores kontestuese, sipas të cilit kompensimi për lëshimin e licencës dhe vendimit, që më parë i është paguar Odës, për periudhën derisa Agjencia t’i kryej këto kompetenca, duhet t’i paguhet Agjencisë.

Në kuadër të kësaj, sipas Gjykatës, kompetenca e hequr ose e kufizuar për një periudhë të caktuar kohore nënkupton mosekzistencën e kompetencës, gjegjësisht moskryerjen e detyrave të caktuara për atë periudhë kohore nga Oda, prandaj edhe pretendimi i parashtruesit se “Nëse Agjencia ushtron kompetencat në emër të Odës, e drejta që ka lindur me kryerjen e punës, përkatësisht kompetenca për dhënien e licencës, i takon Odës”. Gjegjësisht, ligjvënësi në Ligjin për kadastrën e patundshmërive ka rregulluar shprehimisht dhe saktë kompetencën e agjencisë, në kushtet e kompetencave publike të privuara apo të kufizuara të Odës për shkak të mangësive materiale dhe procedurale të konstatuara në funksionimin e saj. Në të njëjtën kohë, në kushtet e privimit të autorizimeve publike për dhënien e licencave dhe vendimeve, Oda nuk mund ta zbatojë procedurën, prandaj nuk mund të ketë shpenzime për zbatimin e saj. Për më tepër, nëse merret parasysh se arsyeja për heqjen e kompetencave publike të Odës është funksionimi i paligjshëm, pagesa e mundshme e kompensimit në llogarinë e Odës nuk do të korrespondonte me qëllimin dhe efektin e masës së shqiptuar – heqjen e autorizimit. Prandaj, është krejtësisht e pabazë dhe e palogjikshme që Oda të presë që t’i paguhet kompensim për lëshimin e licencës dhe zgjidhjes në kushtet kur nuk ka autorizime publike për ta lëshuar të njëjtën dhe as nuk ka shpenzime reale për zbatimin e procedurës për lëshimin e licencës.

Pretendimet e parashtruesit të iniciativës se me dispozitën e kontestuar të nenit 25-b paragrafi 7 të Rregullores përcaktohet kompetencë e re e drejtorit të Agjencisë për caktimin e lartësisë së kompensimit për licencat dhe vendimet e lëshuara, Gjykata gjithashtu i ka vlerësuar si të pabaza. Pikërisht në nenin 15 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, në paragrafin 1 alineja 19, është përcaktuar se drejtori lëshon dhe heq licencat për kryerjen e punëve gjeodezike në rastin e nenit 128 paragrafi 6 i ligjit në fjalë. Rrjedhimisht, nëse drejtori ka kompetencë të përcaktuar ligjore për të lëshuar licenca në emër të Odës në rastet e parashikuara saktësisht me Ligjin për kadastër të patundshmërive, atëherë procedurat lidhur me dhënien e licencave dhe kompensimeve të tjera të përcaktuara për Odën, të cilat në përputhje me ligjin kalojnë në kompetencë të Agjencisë, duke përfshirë autorizimin për përcaktimin e lartësisë së kompensimit për lëshimin e licencës për mbulimin e shpenzimeve aktuale në procedurën e lëshimit të licencës, zbatohen nga drejtori, i zbaton drejtori, respektivisht më nga afër i rregullon Bordi Drejtues i Agjencisë me aktin nënligjor në fjalë. Sipas Gjykatës, parashtruesi gabimisht i referohet nenit 118 paragrafit 5 të Ligjit për kadastër të patundshmërive, i cili përcakton se “për marrjen e licencës për kryerjen e punëve gjeodezike do t’i paguhet kompensim Odës”. Kjo për arsye se kompensimi për të përcaktuar lartësinë e kompensimit në procedurë të rregullt për lëshimin e licencës kur është në kompetencë të Odës është e rregulluar në paragrafin 6 të nenit 118 të Ligjit. Megjithatë, neni 128 paragrafi 6 parasheh përjashtim nga procedura e rregullt për dhënien e licencës, në rast të kompetencave publike të hequra apo të kufizuara të Odës, kur këtë kompetencë e kryen Agjencia në vend të Odës. Në të njëjtën kohë, konkluzioni i parashtruesit të iniciativës se sipas Ligjit për kadastrën e patundshmërive, Bordi Drejtues i Odës ka të drejtë ekskluzive për të përcaktuar lartësinë e kompensimit për lëshimin e licencës, Gjykata e ka konsideruar të pabazuar, sepse përsëri, parashtruesi nuk ka marrë parasysh përmbajtjen e nenit 128 paragrafi 6 i të të njëjtit ligj.

Prandaj, dispozita e kontestuar nga neni 25-b, paragrafi 7 të Rregullores, sipas Gjykatës, nuk mund të jetë problematike nga pikëpamja e nenit 118 paragrafi 5 i Ligjit për kadastër të patundshmërive, siç thuhet nga parashtruesi i iniciativës dhe rrjedhimisht sipas Kushtetutës nuk mund të problematizohet nga pikëpamja e nenit 8 paragrafi 1 alineja 3 dhe nenit 51 paragrafi 1 i Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut.

Duke pasur parasysh paragrafët e kontestuar 9 dhe 10 të nenit 25-b të Rregullores, me të cilat rregullohet forma e licencës për kryerjen e punëve gjeodezike dhe forma e vendimit për kryerjen e punëve në terren, pretendimet e parashtruesit se nuk janë në në pajtim me nenin 8 paragrafi 1 alineja 3 dhe nenin 51 paragrafi 1 të Kushtetutës, si dhe nenin 128 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, Gjykata vlerëson se janë të pabaza.

Në bazë të miratimit të dy formularëve theksohen neni 15 paragrafi 1 alineja 19 dhe neni 128 paragrafi 6 të Ligjit për kadastrën e patundshmërive, të cilat rregullojnë kompetencën e drejtorit të Agjencisë për dhënien e licencave, si dhe kompetencën e Agjencisë për dhënien e licencave, vetëm në rast të heqjes ose të kufizuar të kompetencave publike të Odës. Së këndejmi, pretendimi i parashtruesit të kërkesës se me këto dispozita të Rregullores është paraparë kompetencë e re, origjinale e drejtorit të Agjencisë, përkundrazi, është përcaktuar me Ligjin për kadastrën e patundshmërive, prandaj nuk mund të bëhet fjalë për të ashtuquajturat kompetencë e dyfishtë e Agjencisë dhe Odës sepse Agjencia ushtron kompetencën për dhënien e licencave dhe vendimeve vetëm në rast të heqjes ose të kompetencave të kufizuara të Odës dhe atë për një periudhë maksimale deri në një vit.

Sa i përket pretendimit të parashtruesit të iniciativës se në formularët “duhet theksuar qartë se Agjencia lëshon licencë në emër të Odës”, Gjykata vlerëson se referimi në nenin 128 paragrafi 6 i Ligjit për kadastër të patundshmërive në bazën ligjore për miratimin e formularëve padyshim çon në atëse se në cilin rast Agjencia dhe në cilën cilësi lëshon licencë dhe vendim. Sipas Gjykatës, parashtruesi i iniciativës bën një krahasim të papërshtatshëm me “përfaqësimin, respektivisht veprimin në emër të një personi tjetër”, sepse në këtë rast është kompetencë e përcaktuar ligjërisht e Agjencisë e cila buron pikërisht nga neni 128 paragrafi 6 i Ligji për kadastër të patundshmërive.

Lidhur me vërejtjen e parashtruesit se në formularët kontestues është shënuar emri dhe mbiemri i drejtorit të Agjencisë, dr. Boris Tunxhev, Gjykata deklaroi se pas dërgimit të iniciativës, Rregulloreja për ndryshimin e Rregullores për licencën për kryerjen e punëve gjeodezike është miratuar (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 104/2024) në nenin 1 të të cilit është përcaktuar se në Rregulloren për licencën për kryerjen e punëve gjeodezike (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonia” nr.132/13, 29/19 dhe “Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 313/20, 69/21 dhe 273/23), në nenin 25-b, në paragrafin (9) ndryshon përmbajtja të shtojcës numër 5 ndryshohet dhe në paragrafin (10) ndryshohet përmbajtja e shtojcës numër 6 që janë pjesë përbërëse e kësaj rregulloreje. Në rrethana të tilla, sipas Gjykatës, bëhet fjalë për gabim teknik të dukshëm në formularë, i cili është korrigjuar me miratimin e rregullores në fjalë, dhe rrjedhimisht është korrigjuar edhe vërejtja e parashtruesit të kërkesës në iniciativë.

Në bazë të analizës kushtetuese-gjyqësore, Gjykata vlerëson se dispozitat e kontestuara të nenit 25-b paragrafët 4, 6, 7, 9 dhe 10, si dhe Shtojcën numër 5 dhe Shtojcën numër 6 të rregullores për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores për licenca për kryerjen e punëve gjeodezike (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 273/2023) nuk mund të vihet në dyshim në lidhje me Ligjin për kadastër të patundshmërive, Ligjin për nëpunësit administrativë, si dhe në lidhje me dispozitat kushtetuese të nenit 8 paragrafi 1 alineja 3 dhe nenit 51 paragrafi 1 të Kushtetutës.

Duke marrë parasysh të lartëpërmendurës, sipas Gjykatës, kushtet e nenit 37 të Aktit të Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut për marrjen e vendimit për ndalimin e zbatimit të akteve individuale ose veprimeve të ndërmarra në bazë të dispozitave kontestuese të nenit 25-b paragrafët 4, 6, 7, 9 dhe 10 dhe Shtojca numër 5 dhe Shtojca numër 6 të Rregullores për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores për licencën për kryerjen e punëve gjeodezike “Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr.273/2023).

Nisur nga sa më sipër, Gjykata, me shumicë votash, vendosi si në dispozitivin e këtij aktvendimi.

KRYETAR
i Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut,
dr. Darko Kostadinovski