Уставниот суд на Република Северна Македонија, врз основа на член 110 од Уставот на Република Северна Македонија и член 71 од Деловникот на Уставниот суд на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Македонија“ бр.70/1992 и „Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.202/2019, 256/2020 и 65/2021), на седницата одржана на 1 декември 2022 година, донесе
Р Е Ш Е Н И Е
1. НЕ СЕ ПОВЕДУВА постапка за оценување на уставноста и законитоста на делот: „Прв заменик на претседателот на Владата на Република Северна Македонија задолжен за координација на политичките прашања на ресорите“ од насловот на глава II и членовите 5 и 6 од Деловникот за работа на Владата на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Македонија“ бр.38/2001, 98/2002, 9/2003, 47/2003, 64/2003, 67/2003, 51/2006, 5/2007, 15/2007, 26/2007, 30/2007, 58/2007, 105/2007, 116/2007, 129/2007, 157/2007, 26/2007, 30/2007, 58/2007, 105/2007, 116/2007, 29/2007, 157/2007, 29/2008, 51/2008, 86/2008, 144/2008, 42/2009, 62/2009, 41/2009, 162/2009, 40/2010, 166/2010, 172/2010, 95/2011, 151/2011, 70/2011, 67/2013, 145/2014, 62/2015, 41/2016, 153/2016 и 113/2017 и „Службен весник на Република Северна Македонија“ број 228/2019, 72/2020 и 215/2020).
2. Здружението „Светски македонски конгрес“, до Уставниот суд на Република Северна Македонија, поднесе иницијатива за поведување постапка за оценување на уставноста и законитоста на одредбите означени во точката 1 од Решението.
Според подносителот на иницијативата, оспорените одредби од Деловникот не се во согласност со член 8 став 1 алинеја 3, член 51 став 1, член 89 кој е изменет со Амандман XXIII, член 90, член 92 и член 94 од Уставот, чијашто содржина ја цитира во иницијативата.
Во иницијативата се наведува дека согласно член 89 став 1 и Амандман XXIII на Уставот, Владата ја сочинуваат претседател и министри, а во ниту една одредба од Уставот не се споменува заменик на претседателот на Владата или прв заменик на претседателот на Владата или заменици на министри или дополнителни заменици на
министри, а со тоа не постои уставен основ со закон тоа да може дополнително да се воведе во правниот поредок, ако Уставот таа функција не ја пропишал.
Според наводите во иницијативата, одредбата на член 89 став 4 и Амандман XXIII на Уставот со кој се заменува став 3 од член 89, предвидува дека организацијата и начинот на работа на Владата се уредува со закон, при што тоа не подразбира определување поинаков состав на Владата од пропишаниот со Уставот и не значи со закон да се воведат нови функции заменици на министри како посебни институции.
Подносителот на иницијативата, исто така, ги цитира одредбите од член 61 став 2, член 95, член 96, член 89 и Амандман XXIII на Уставот, како и член 1 од Законот за организација и работа на органите на државната управа.
Понатаму наведува дека со Законот за дополнување на Законот за Владата на Република Македонија („Службен весник на Република Македонија“ 139/2014), Собранието ги проширува надлежностите на замениците на министрите, на начин што во член 19 по ставот 1 се додава нов став 2, според кој во случај на спреченост и отсуство на членот на Владата, на седницата на Владата може да присуствува и одлучува заменикот на министерот кој го заменува членот на Владата со сите негови права, должности и одговорности и истиот се засметува во мнозинството присутни како да е присутен членот кој го заменува.
Во иницијативата подносителот наведува дека сепак би постоел проблем доколку покрај министерот, и заменикот на министер биде спречен и отсутен, а спреченоста или отсуството не се решава со воведување на неуставен институт заменик на министер кој со целата административна апаратура на секретарка, шофер, обезбедување, возило, канцеларија, вонредни расходи, претставува дополнителен товар врз даночните обврзници преку Буџетот на државата.
Подносителот на иницијативата, во понатамошната содржина на поднесокот го цитира член 20 од Законот за Владата на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Македонија“ бр.59/2000, 12/2003, 55/2005, 37/2006, 115/2007, 19/2008, 82/2008, 10/2010, 51/2011, 15/2013, 139/2014, 196/2015, 142/2016 и 140/2018 и „Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.98/2019).
Според подносителот, во ниту еден член од Уставот на Република Северна Македонија не е предвидено правото на Собранието да избира заменици на министри или прв заменик на претседателот на Владата, туку само претседател на Владата и министри и тие се членови на Владата и никој друг, и само ним им припаѓаат надлежностите утврдени во одредбите за Владата од Уставот.
Исто така, во иницијативата се наведува дека со функцијата прв заменик на претседателот на Владата на Република Македонија, според подносителот се нарушува владеењето на правото како темелна вредност на уставниот поредок, утврдено во член 8 став 1 алинеја 3, се крши член 51 од Уставот според кој законите мораат да бидат во согласност со Уставот, а сите други прописи со Уставот и закон и секој е должен да ги почитува Уставот и законите.
Поради наведеното, се бара од Уставниот суд да ја поништи оспорената одредба, а до донесување на конечна одлука, Уставниот суд да донесе решение за запирање од извршување на поединечните акти и дејствија што ги презема Владата врз основа на оспорените одредби од Деловникот за работа на Владата на Република Северна Македонија.
3. Судот на седницата утврди дека според член 1 од Деловникот за изменување и дополнување на Деловникот за работа на Владата на Република Северна Македонија, во Деловникот за работа на Владата на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.215/2020“) во глава II, во насловот, по зборот „ПРЕТСЕДАТЕЛ“, се додаваат зборовите „ПРВ ЗАМЕНИК НА ПРЕТСЕДАТЕЛОТ НА ВЛАДАТА НА РЕПУБЛИКА СЕВЕРНА МАКЕДОНИЈА ЗАДОЛЖЕН ЗА КООРДИНАЦИЈА НА ПОЛИТИЧКИ ПРАШАЊА НА РЕСОРИТЕ“.
Согласно член 2 од истиот Деловник се менува член 5 од Деловникот за работа на Владата на Република Северна Македонија и истиот предвидува дека претседателот на Владата го заменува првиот заменик на претседателот на Владата на Република Северна Македонија задолжен за координација на политички прашања на ресорите, а во случај на негово отсуство или спреченост тогаш претседателот на Владата го заменува еден од неговите заменици што тој ќе го определи.
Со член 3 од наведениот Деловник се менува член 6 од Деловникот за работа на Владата на Република Северна Македонија, на начин што истиот во став 1 предвидува дека на претседателот на Владата во вршењето на неговите права и должности му помагаат првиот заменик на претседателот на Владата на Република Северна Македонија задолжен за координација на политички прашања на ресорите и замениците на претседателот на Владата. Во став 2 на истиот член се пропишува дека првиот заменик на претседателот на Владата на Република Северна Македонија задолжен за координација на политички прашања на ресорите и замениците на претседателот на Владата се грижат за извршување на работите од надлежност на Владата по одделни прашања за кои ќе ги овласти претседателот на Владата. Додека во став 3 од истиот член се предвидува дека првиот заменик на претседателот на Владата на Република Северна Македонија задолжен за координација на политички прашања на ресорите и замениците на претседателот на Владата го известуваат претседателот на Владата за извршување, односно спроведување на работите согласно став 2 на овој член.
4. Согласно член 8 став 1 алинеја 3 од Уставот, владеењето на правото претставува темелна вредност на уставниот поредок на Република Северна Македонија.
Според член 51 од Уставот, во Република Северна Македонија законите мораат да бидат во согласност со Уставот, а сите други прописи со Уставот и со закон. Секој е должен да ги почитува Уставот и законите.
Согласно член 88 став 1 од Уставот, Владата на Република Северна Македонија е носител на извршната власт. Според ставот 2 на истиот член своите права и должности Владата ги врши врз основа и во рамките на Уставот и законите.
Според член 89 став 1 од Уставот, Владата ја сочинуваат претседател и министри. Согласно став 6 на истиот член, организацијата и начинот на работа на Владата се уредува со закон.
Согласно член 90 став 3 од Уставот, Владата, на предлог на мандатарот и врз основа на програмата, се избира од страна на Собранието со мнозинство гласови од вкупниот број пратеници.
Според член 3 став 1 од Законот за Владата на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Македонија“ број 59/2000, 12/2003, 55/2005, 37/2006, 115/2007, 19/2008, 82/2008, 10/2010, 51/2011, 15/2013, 139/2014, 196/2015, 142/2016, 140/2018 и „Службен весник на Република Северна Македонија“ број 98/2019), Владата ја избира и разрешува Собранието на Република Северна Македонија со мнозинство гласови од вкупниот број пратеници. Според ставот 2 на истиот член, при предлагањето на составот на Владата, мандаторот предлага министри за секое од министерствата утврдени со закон и министри без ресор.
Во член 5 став 1 од Законот е предвидено дека Владата донесува Деловник за работа на Владата, а според ставот 2 на овој член од Законот, во согласност со овој закон, со Деловникот поблиску се утврдува внатрешната организација, начинот на работа, како и други прашања од значење за работата на Владата.
Согласно член 15 од Законот, претседателот на Владата ја претставува Владата.
Во член 16 став 1 од истиот закон е пропишано дека претседателот на Владата од редот на министрите определува заменици, додека во став 2 се предвидува дека претседателот на Владата го заменува неговиот заменик, а во став 3 се наведува дека претседателот на Владата може да им довери на замениците вршење на одделни работи што произлегуваат од неговите права и должности.
Од наведените уставни и законски одредби произлегува дека во Република Северна Македонија, Владата, како носител на извршната власт, ја сочинуваат претседател на Владата и министри, кои ги избира Собранието со мнозинство гласови од вкупниот број пратеници. Претседателот на Владата од редот на министрите определува заменици, претседателот на Владата го заменува неговиот заменик, а претседателот на Владата може да им довери на замениците вршење на одделни работи што произлегуваат од неговите права и должности.
Тргнувајќи од наведената анализа на уставните одредби кои се однесуваат на Владата како носител на извршната власт и Законот за Владата во кој е определено дека претседателот на Владата од редот на министрите определува заменици и дека претседателот на Владата го заменува неговиот заменик и дека претседателот на Владата може да им довери на замениците вршење на одделни работи, Судот оцени дека овластувањето на Владата да донесе деловник за работа со кој поблиску ќе се утврди внатрешната организација, начинот на работа и други прашања од значење за работата на Владата е во функција на поблиско уредување на прашања од организационен и процедурален карактер во функција на подобро организирање на работата на Владата, а со тоа и зголемување на ефикасноста на работењето на Владата на кој начин не се доведуваат во прашање уставната и законска поставеност на Владата во правниот поредок.
5. Имајќи ја предвид погоре наведената анализа, Судот одлучи како во точката 1 од ова решение.
6. Ова решение Судот го донесе со мнозинство гласови, во состав од претседателот на Судот, Добрила Кацарска и судиите: Насер Ајдари, м-р Татјана Васиќ-Бозаџиева, д-р Осман Кадриу, д-р Дарко Костадиновски, Вангелина Маркудова и м-р Фатмир Скендер.
У.бр.266/2020
1 декември 2022 година
Скопје
ПРЕТСЕДАТЕЛ
на Уставниот суд на Република Северна Македонија,
Добрила Кацарска
Издвоено мислење по предметот У.бр.266/2020
* * *
Gjykata Kushtetuese e Republikës së Maqedonisë së Veriut, në bazë të nenit 110 të Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut dhe nenit 71 të Rregullores së Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut (“Gazeta Zyrtare të Republikës së Maqedonisë” numër 70/1992 dhe “Gazeta zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” numër 202/2019, 256/2020 dhe 65/2021), në seancën e mbajtur më 1 dhjetor 2022, miratoi
A K T V E N D I M
1. NUK INICOHET procedura për vlerësimin e kushtetutshmërisë dhe ligjshmërisë së pjesës: “Zëvendëskryetar i parë i Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut i ngarkuar me koordinimin e çështjeve politike të resoreve” nga titulli i kreut II dhe neneve 5 dhe 6 të Rregullores për punën e Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” nr. 38/2001, 98/2002, 9/2003, 47/2003, 64/2003, 67/2003, 51/2006, 5/2007, 15/2007, 26/2007, 30/2007, 58/2007, 105/2007, 116/2007, 129/2007, 157/2007, 26/2007, 30/2007, 58/2007, 105/2007, 116/2007, 29/2007, 157/2007, 29/2008, 51/2008, 86/2008, 144/2008, 42/2009, 62/2009, 41/2009, 162/2009, 40/2010, 166/2010, 172/2010, 95/2011, 151/2011, 70/2011, 67/2013, 145/2014, 62/2015, 41/2016, 153/2016 dhe 113/2017 dhe Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” numër 228/2019, 72/2020 dhe 215/2020).
2. Shoqata “Kongresi Botëror i Maqedonisë” i dorëzoi Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut iniciativë për fillimin e procedurës për vlerësimin e kushtetutshmërisë dhe ligjshmërisë së dispozitave të përcaktuara në pikën 1 të Aktvendimit.
Sipas parashtruesit të iniciativës, dispozitat e kontestuara të Rregullores nuk janë në përputhje me nenin 8 paragrafi 1 alineja 3, nenin 51 paragrafi 1, nenin 89 i cili është ndryshuar me amendamentin XXIII, nenin 90, nenin 92 dhe nenin 94 të Kushtetutës, të cilën përmbajtje e citon në iniciativë.
Në iniciativë thuhet se në pajtim me nenin 89, paragrafit 1 dhe amendamentin XXIII të Kushtetutës, Qeveria përbëhet nga Kryeministri dhe ministrat, dhe në asnjë dispozitë të Kushtetutës nuk përmendet zëvendëskryeministër ose zëvendëskryeministër i parë ose zëvendësministra apo zëvendësministra të tjerë, prandaj nuk ka bazë kushtetuese me ligj që të mund të futet shtesë në rendin juridik, nëse Kushtetuta nuk e ka përcaktuar atë funksion.
Sipas pretendimeve në iniciativë, dispozita e nenit 89 paragrafi 4 dhe amendamenti XXIII i Kushtetutës, i cili zëvendëson paragrafin 3 të nenit 89, parasheh se organizimi dhe mënyra e punës së Qeverisë rregullohet me ligj, me çka kjo nuk nënkupton përcaktimin e një përbërjeje të ndryshme të Qeverisë nga ajo që është përcaktuar me Kushtetutë dhe nuk nënkupton futjen me ligj të funksioneve të reja të zëvendësministrave si institucione të veçanta.
Parashtruesi i iniciativës citon edhe dispozitat e nenit 61 paragrafi 2, nenin 95, nenin 96, nenin 89 dhe amendamentin XXIII të Kushtetutës, si dhe nenin 1 të Ligjit për organizimin dhe punën e organeve të administratës shtetërore.
Më tutje thuhet se me Ligjin për plotësimin e Ligjit për Qeverinë e Republikës së Maqedonisë (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” 139/2014), Kuvendi i zgjeron kompetencat e zëvendësministrave, në atë mënyrë që në nenin 19 pas paragrafit 1 shtohet paragrafi i ri 2, sipas të cilit në rast të pengimit ose mungesës së një anëtari të Qeverisë, në mbledhjen e Qeverisë mund të marrë pjesë dhe të vendosë zëvendësministri, i cili zëvendëson anëtarin e Qeverisë me të gjithë të drejtat, detyrat dhe përgjegjësitë e tij dhe në shumicën e të pranishmëve konsiderohet sikur të ishte i pranishëm anëtari që zëvendësohet.
Në iniciativë, parashtruesi thekson se prapëseprapë do të ekzistonte problem nëse përveç ministrit pengohet dhe mungon edhe zëvendësministri dhe pengesa ose mungesa nuk zgjidhet duke futur një institut antikushtetues të zëvendësministrit, i cili me të gjitha pajisjet administrative të sekretares, shoferit, sigurimit, automjetit, zyrës, shpenzimet e jashtëzakonshme, përbën një barrë shtesë për tatimpaguesit nëpërmjet Buxhetit të shtetit.
Parashtruesi i iniciativës, në përmbajtjen e mëtutjeshme të parashtresës, citon nenin 20 të Ligjit për Qeverinë e Republikës së Maqedonisë së Veriut (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” nr. 59/2000, 12/2003, 55 /2005, 37/2006, 115/2007 , 19/2008, 82/2008, 10/2010, 51/2011, 15/2013, 139/2014, 196/2015, 142/2016, 140/2018 dhe Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 98/2019).
Sipas parashtruesit, në asnjë nen të Kushtetutës së Republikës së Maqedonisë së Veriut nuk është paraparë e drejta e Kuvendit për të zgjedhur zëvendësministrat apo zëvendëskryeministrin e parë, por vetëm Kryeministrin dhe ministrat dhe ata janë anëtarët e Qeverisë dhe askush tjetër, dhe vetëm ata kanë kompetencat e përcaktuara në dispozitat për Qeverinë nga Kushtetuta.
Gjithashtu, në iniciativë thuhet se me pozitën e Zëvendëskryeministrit të parë të Republikës së Maqedonisë, sipas parashtruesit prishet sundimi i të drejtës si vlerë themelore e rendit kushtetues, të përcaktuar në nenin 8 paragrafi 1 alineja 3, shkelet neni 51 i Kushtetutës sipas të cilit ligjet duhet të jenë në përputhje me Kushtetutën dhe të gjitha rregullat tjera me Kushtetutën dhe ligjin dhe secili është i detyruar të respektojë Kushtetutën dhe ligjet.
Për shkak të lartëpërmendurës, kërkohet nga Gjykata Kushtetuese të anulojë dispozitën e kontestuar dhe deri në marrjen e vendimit përfundimtar, Gjykata Kushtetuese të marrë vendim për pezullimin e ekzekutimit të akteve individuale dhe veprimeve të ndërmarra nga Qeveria në bazë të dispozitave të kontestuara të Rregullores së Punës së Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut.
3. Gjykata në seancë konstatoi se sipas nenit 1 të Rregullores së për ndryshimin dhe plotësimin e Rregullores së punës së Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut, në Rregulloren e punës së Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut. (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” nr. 215/ 2020) në kapitullin II, në titull, pas fjalës “KRYETAR”,shtohen fjalët “ZËVENDËSKRYEMINISTËR I PARË I REPUBLIKËS SË MAQEDONISË TË VERIUT I OBLIGUAR PËR KORDINIMIN E ÇËSHTJEVE POLITIKE TË RESOREVE”.
Në bazë të nenit 2 të së njëjtës Rregullore ndryshohet neni 5 i Rregullores së Punës së Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut dhe me të parashikohet që Kryeminstri të zëvendësohet nga Zëvendëskryeministri e parë i Kryeministrit të Republikës së Maqedonisë së Veriut të ngarkuar për koordinimin e çështjeve politike të resoreve dhe në rast të mungesës apo pamundësisë së tij, atëherë Kryeministrin e zëvendëson njëri nga zëvendësit e tij që do ta caktojë ai.
Me nenin 3 të Rregullores së lartpërmendur ndryshon neni 6 i Rregullores së Punës së Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut, në atë mënyrë që në paragrafin 1 parasheh se Kryeministri ndihmohet në ushtrimin e të drejtave dhe detyrave të tij nga Zëvendëskryeministri i parë i Republikës së Maqedonisë së Veriut i ngarkuar për koordinimin e çështjeve politike të resoreve dhe zëvendëskryeministrat. Në paragrafin 2 të të njëjtit nen përcaktohet se Zëvendëskryeministri i parë i Republikës së Maqedonisë së Veriut i obliguar për koordinimin e çështjeve të resoreve dhe zëvensëskryeministrat kujdesen për realizimin e detyrave me kompetencë të Qeverisë për çështje të veçanta për të cilat do të autorizohen nga Kryeministri. Ndërsa në paragrafin 3 të të njëjtit nen parashikohet që zëvendëskryeministri i parë i Republikës së Maqedonisë së Veriut i ngarkuar për koordinimin e çështjeve politike të resoreve dhe zëvendëskryeministrat i raportojnë Kryeministrit për kryerjen, përkatësisht zbatimin e punëve në pajtim me paragrafin 2 të këtij neni.
4. Sipas nenit 8 paragrafi 1 alineja 3 të Kushtetutës, sundimi i të drejtës paraqet vlerë themelore të rendit kushtetues të Republikës së Maqedonisë së Veriut.
Sipas nenit 51 të Kushtetutës, në Republikën e Maqedonisë së Veriut ligjet duhet të jenë në përputhje me Kushtetutën, ndërsa të gjitha rregullat tjera me Kushtetutën dhe me ligj. Të gjithë janë të oliguar ta respektojnë Kushtetutën dhe ligjet.
Në pajtim me nenin 88 paragrafi 1 i Kushtetutës, Qeveria e Republikës së Maqedonisë së Veriut është bartëse e pushtetit ekzekutiv. Sipas paragrafit 2 të të njëjtit nen të drejtat dhe detyrat e veta Qeveria i kryen në bazë dhe në suaza të Kushtetutës dhe ligjeve.
Sipas nenit 89 paragrafi 1 i Kushtetutës, Qeveria përbëhet nga Kryeministri dhe ministrat. Në pajtim me paragrafitn 6 të të njëjtit nen, organizimi dhe mënyra e punës së Qeverisë rregullohet me ligj.
Në bazë të nenit 90 paragrafi 3 i Kushtetutës, Qeverinë me propozim të mandatarit dhe në bazë të programit e zgjedh Kuvendi me shumicën e votave nga numri i përgjithshëm i deputetëve.
Sipas nenit 3 paragrafi 1 të Ligjit për Qeverinë e Republikës së Maqedonisë së Veriut (“Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë” numër 59/2000, 12/2003, 55/2005, 37/2006, 115/2007, 19 /2008, 82/2008, 10/2010, 51/2011, 15/2013, 139/2014, 196/2015, 142/2016, 140/2018 dhe “Gazeta Zyrtare e Republikës së Maqedonisë së Veriut” numër 98/2019), Qeverinë e zgjedh dhe e shkarkon Kuvendi i Republikës së Maqedonisë së Veriut me shumicë votash nga numri i përgjithshëm i deputetëve. Sipas paragrafit 2 të të njëjtit nen, mandatari me propozimin e përbërjes së Qeverisë propozon ministra për secilën nga ministritë e përcaktuara me ligj dhe ministra pa resor.
Në neni 5 paragrafi 1 i Ligjit përcakton se Qeveria do të miratojë Rregulloren e Punës së Qeverisë, dhe sipas paragrafit 2 të këtij neni të Ligjit, në pajtim me këtë Ligj, Rregullorja e Punës do të përcaktojë më afër organizimin e brendshëm, mënyrën e punës, si dhe çështje të tjera të rëndësishme për punën e Qeverisë.
Në bazë të nenit 15 të Ligjit, Kryeministri përfaqëson Qeverinë.
Në nenin 16 paragrafi 1 i të njëjtit ligj parashikohet se Kryeministri nga radhët e ministrave emëron zëvendëskryeministra, ndërsa në paragrafin 2 është përcaktuar se Kryeministrin e zëvendëson zëvendësi i tij, ndërsa në paragrafin 3 thuhet se Kryeministri mund tu besojë zëvendësve kryerjen e detyrave të veçanta që rrjedhin nga të drejtat dhe detyrat e tij.
Nga dispozitat e përmendura kushtetuese dhe ligjore, del se në Republikën e Maqedonisë së Veriut, Qeveria, si bartëse e pushtetit ekzekutiv, përbëhet nga Kryeministri dhe ministrat, të cilët i zgjedh Kuvendi me shumicë votash nga numri i përgjithshëm i deputetëve. Kryeministri emëron zëvendësit nga radhët e ministrave, Kryeministrin e zëvendëson zëvendësi i tij, ndërsa Kryeministri mund t’u besojë deputetëve kryerjen e detyrave të caktuara që rrjedhin nga të drejtat dhe detyrat e tij.
Duke u nisur nga analiza e lartpërmendur e dispozitave kushtetuese që i referohen Qeverisë si bartëse e pushtetit ekzekutiv dhe Ligjit për Qeverinë, në të cilin përcaktohet se Kryeministri nga radhët e ministrave emëron zëvendëskryeministrat dhe se Kryeministrin e zëvendëson zëvendësi i tij dhe se Kryeministri mund t’u besojë zëvendëskryeministrave kryerjen e detyrave të veçanta, Gjykata vlerësoi se autorizimi i Qeverisë për miratimin e rregullores së punës që do të përcaktojë më nga afër organizimin e brendshëm, mënyrën e punës dhe çështje të tjera me rëndësi për punën e Qeverisë është në funksion të një rregullimi më të ngushtë të çështjeve të natyrës organizative dhe procedurale me qëllim të organizimit më të mirë të punës së Qeverisë dhe në këtë mënyrë edhe rritjen e efikasitetit të punës së Qeverisë në mënyrë që të mos vihet në dyshim kushtetutshmëria dhe vendosja ligjshore e Qeverisë në rendin juridik.
5. Duke pasur parasysh analizën e lartpërmendur, Gjykata vendosi si në pikën 1 të këtij aktvendimi.
6. Këtë aktvendim Gjykata e miratoi me shumicë votash, në përbërje të kryetares së Gjykatës, Dobrilla Kacarska dhe gjykatësve: Naser Ajdari, mr. Tatjana Vasiq-Bozaxhieva, dr. Osman Kadriu, dr. Darko Kostadinovski, dhe mr. Fatmir Skender.
U.nr.266/2020
1 dhjetor 2022
Shkup
KRYETARE
e Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Maqedonisë së Veriut,
Dobrilla Kacarska